ຮູບພາບສັງຄົມຂອງຍຸກ Medina: ຄວາມເຂົ້າໃຈຈາກປະຫວັດສາດອິດສະລາມ

ຍຸກ Medina ເປັນ​ບົດ​ບາດ​ທີ່​ມີ​ການ​ຫັນ​ປ່ຽນ​ໃນ​ປະ​ຫວັດ​ສາດ​ອິດ​ສະ​ລາມ ທັງ​ທາງ​ສັງ​ຄົມ ແລະ​ທາງ​ການ​ເມືອງ. ຍຸກນີ້ເລີ່ມຕົ້ນຫຼັງຈາກ Hijra (ການເຄື່ອນຍ້າຍ) ຂອງສາດສະດາ Muhammad (PBUH) ແລະຜູ້ຕິດຕາມຂອງລາວຈາກ Mecca ກັບ Yathrib, ເຊິ່ງຕໍ່ມາເອີ້ນວ່າ Medina. ເມືອງດັ່ງກ່າວໄດ້ກາຍເປັນສະຖານທີ່ສັກສິດຂອງຊາວມຸດສະລິມ, ບ່ອນທີ່ຊຸມຊົນຊາວມຸດສະລິມທີ່ຕັ້ງຖິ່ນຖານສາມາດປະຕິບັດສາດສະຫນາຂອງເຂົາເຈົ້າໃນຄວາມສະຫງົບສຸກແລະສ້າງລະບຽບສັງຄົມໃຫມ່, ທາງດ້ານກົດຫມາຍ, ແລະສິນລະທໍາທີ່ຮາກຖານຢູ່ໃນຫຼັກການອິດສະລາມ.

1. ຄວາມເປັນມາຂອງ Medina

ກ່ອນ​ການ​ມາ​ເຖິງ​ຂອງ​ສາດສະດາ Muhammad, Yathrib ເປັນ​ເມືອງ​ໜຶ່ງ​ທີ່​ມີ​ລັກສະນະ​ຂັດ​ແຍ້​ງກັນ​ໃນ​ຊົນ​ເຜົ່າ, ​ໂດຍ​ສະ​ເພາະ​ແມ່ນ​ລະຫວ່າງ​ສອງ​ຊົນ​ເຜົ່າ​ອາຣັບ​ທີ່​ມີ​ອຳນາດ​ຄື Aws ​ແລະ Khazraj. ເຜົ່າເຫຼົ່ານີ້, ພ້ອມກັບສາມຊົນເຜົ່າຢິວໃຫຍ່ຄື Banu Qaynuqa, Banu Nadir, ແລະ Banu Qurayza—ມີຄວາມເຄັ່ງຕຶງ ແລະ ຄວາມຂັດແຍ້ງຢູ່ເລື້ອຍໆກ່ຽວກັບຊັບພະຍາກອນ ແລະ ການປົກຄອງທາງດ້ານການເມືອງ.

ເມືອງ​ນີ້​ອຸດົມສົມບູນ​ໄປ​ດ້ວຍ​ການ​ແບ່ງ​ແຍກ​ພາຍ​ໃນ, ເສດຖະກິດ​ຂອງ​ຕົນ​ແມ່ນ​ອີງ​ໃສ່​ກະສິກຳ ​ແລະ ການ​ຄ້າ​ຕົ້ນຕໍ. ຊາວຢິວຂອງ Medina ມີບົດບາດສໍາຄັນໃນເສດຖະກິດຂອງເມືອງ, ມີຫຼາຍພາກສ່ວນໃນການຄ້າແລະການທະນາຄານ. ການເຄື່ອນຍ້າຍຂອງສາດສະດາ Muhammad ແລະຊາວມຸດສະລິມໃນຕົ້ນໆເຂົ້າໄປໃນສະຖານທີ່ນີ້ຈະສົ່ງຜົນກະທົບຢ່າງຫຼວງຫຼາຍຕໍ່ສັງຄົມຂອງ Medina, ນໍາເອົາການປ່ຽນແປງທີ່ເກີດຂື້ນມາຫຼາຍລຸ້ນຄົນ.

2. ລັດຖະທໍາມະນູນຂອງ Medina: ສັນຍາສັງຄົມໃຫມ່

ໜຶ່ງ​ໃນ​ການ​ປະກອບສ່ວນ​ສຳຄັນ​ທີ່​ສຸດ​ຂອງ​ສາດສະດາ Muhammad ຕໍ່​ພູມ​ສັນຖານ​ທາງ​ດ້ານ​ສັງຄົມ ​ແລະ ດ້ານ​ການ​ເມືອງ​ຂອງ Medina ​ແມ່ນ​ການ​ສ້າງ​ລັດຖະທຳ​ມະນູນ​ຂອງ Medina (ຫຼື​ທີ່​ເອີ້ນ​ກັນ​ວ່າ Charter of Medina. ເອກະສານສະບັບນີ້ຖືວ່າເປັນລັດຖະທຳມະນູນສະບັບທຳອິດໃນປະຫວັດສາດ, ແລະມັນເຮັດໜ້າທີ່ເປັນສັນຍາສັງຄົມທີ່ຜູກມັດບັນດາເຜົ່າ ແລະ ຊຸມຊົນຕ່າງໆຂອງ Medina, ລວມທັງຊາວມຸດສະລິມ, ຊາວຢິວ, ແລະກຸ່ມອື່ນໆ, ເປັນຫົວໜ່ວຍການເມືອງດຽວ.

• Community and Brotherhood: ເອກະສານດັ່ງກ່າວໄດ້ສ້າງເອກະລັກລວມສໍາລັບປະຊາຊົນຂອງ Medina, ລະບຸວ່າຜູ້ລົງນາມທັງຫມົດ ຊາວມຸດສະລິມ, ຊາວຢິວ, ແລະຊົນເຜົ່າອື່ນໆ ສ້າງຊາດດຽວ, ຫຼື Ummah. ນີ້​ແມ່ນ​ແນວ​ຄວາມ​ຄິດ​ການ​ປະ​ຕິ​ວັດ​ໃນ​ເວ​ລາ​ນັ້ນ, ເນື່ອງ​ຈາກ​ວ່າ​ການ​ກ່ຽວ​ຂ້ອງ​ກັບ​ຊົນ​ເຜົ່າ​ໃນ​ເມື່ອ​ກ່ອນ​ໄດ້​ກໍາ​ນົດ​ໂຄງ​ສ້າງ​ທາງ​ສັງ​ຄົມ​ແລະ​ຕົວ​ຕົນ.
• ການພົວພັນລະຫວ່າງຄວາມເຊື່ອ: ລັດຖະທໍາມະນູນໄດ້ຮັບຮູ້ຄວາມເປັນເອກະລາດຂອງຊຸມຊົນທີ່ບໍ່ແມ່ນຊາວມຸດສະລິມໃນ Medina. ຊົນ​ເຜົ່າ​ຢິວ​ມີ​ອິດ​ສະຫຼະ​ໃນ​ການ​ປະຕິບັດ​ສາດສະໜາ​ຂອງ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ແລະ​ຈັດການ​ພາຍ​ໃນ​ຂອງ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ຕາມ​ຮີດຄອງ​ປະ​ເພນີ​ຂອງ​ເຂົາ​ເຈົ້າ. ເຂົາເຈົ້າຍັງຄາດວ່າຈະປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການປ້ອງກັນເມືອງຖ້າຈໍາເປັນ.
• ການ​ປ້ອງ​ກັນ​ປະ​ເທດ ​ແລະ ການ​ສະໜັບສະໜູນ​ເຊິ່ງກັນ ​ແລະ ກັນ: ​ເປົ້າ​ໝາຍ​ຕົ້ນຕໍ​ອັນ​ໜຶ່ງ​ຂອງ​ລັດຖະທຳ​ມະນູນ​ແມ່ນ​ເພື່ອ​ສ້າງ​ສັນຕິພາບ ​ແລະ ຄວາມ​ໝັ້ນຄົງ. ມັນຮຽກຮ້ອງໃຫ້ມີການປ້ອງກັນເຊິ່ງກັນແລະກັນລະຫວ່າງຜູ້ລົງນາມແລະຫ້າມພັນທະມິດພາຍນອກທີ່ອາດຈະຂົ່ມຂູ່ຕໍ່ຄວາມຊື່ສັດຂອງຊຸມຊົນໃຫມ່.

ລັດຖະທຳ​ມະນູນ​ຂອງ Medina ​ໄດ້​ຊ່ວຍ​ຫັນ​ເມືອງ​ທີ່​ອຸດົມສົມບູນ​ໄປ​ດ້ວຍ​ລັດທິ​ຝ່າຍ​ຄ້ານ​ໃຫ້​ກາຍ​ເປັນ​ສັງຄົມ​ທີ່​ສະໜິດສະໜົມ ​ແລະ ຮ່ວມ​ມື​ຫລາຍ​ຂຶ້ນ. ​ເປັນ​ຄັ້ງ​ທຳ​ອິດ​ທີ່​ສາສະໜາ​ແລະ​ຊົນ​ເຜົ່າ​ທີ່​ແຕກ​ຕ່າງ​ກັນ​ເປັນ​ສ່ວນ​ໜຶ່ງ​ຂອງ​ອົງການ​ການ​ເມືອງ​ດຽວ, ສ້າງ​ພື້ນຖານ​ໃຫ້​ແກ່​ການ​ຢູ່​ຮ່ວມ​ກັນ​ໂດຍ​ສັນຕິ.

3. ອົງການຈັດຕັ້ງທາງສັງຄົມ: ແນວທາງຈັນຍາບັນໃໝ່

ດ້ວຍ​ການ​ສ້າງ​ຕັ້ງ​ລັດ​ອິດ​ສະ​ລາມ​ຢູ່ Medina, ນະ​ຄອນ​ໄດ້​ມີ​ການ​ຫັນ​ປ່ຽນ​ຢ່າງ​ເລິກ​ເຊິ່ງ​ໃນ​ອົງ​ການ​ຈັດ​ຕັ້ງ​ສັງ​ຄົມ​ຂອງ​ຕົນ, ເຄື່ອນ​ຍ້າຍ​ອອກ​ຈາກ​ລະ​ບົບ​ຊົນ​ເຜົ່າ​ກ່ອນ​ອິດ​ສະ​ລາມ​ໄປ​ສູ່​ໂຄງ​ການ​ໃໝ່​ທີ່​ແນ​ໃສ່​ຫຼັກ​ຈັນ​ຍາ​ບັນ​ຂອງ​ອິດ​ສະ​ລາມ. ຄຳສອນ ແລະ ການນຳພາຂອງສາດສະດາ Muhammad ໄດ້ກຳນົດການພົວພັນທາງສັງຄົມຄືນໃໝ່, ໂດຍສະເພາະໃນດ້ານຄວາມຍຸຕິທຳ, ຄວາມສະເໝີພາບ, ແລະຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງຊຸມຊົນ.

ກ່ອນ​ອິດ​ສະ​ລາມ, ສັງຄົມ​ອາຣັບ​ແມ່ນ​ອີງ​ໃສ່​ການ​ພົວພັນ​ລະຫວ່າງ​ຊົນ​ເຜົ່າ​ເປັນ​ຕົ້ນຕໍ, ​ເຊິ່ງຄວາມ​ສັດຊື່​ຂອງ​ຄົນ​ໜຶ່ງ​ແມ່ນ​ຕໍ່​ຊົນ​ເຜົ່າ​ຂອງ​ເຂົາ​ເຈົ້າ ​ແທນ​ທີ່​ຈະ​ເປັນ​ແນວ​ຄິດ​ທີ່​ກວ້າງ​ຂວາງ​ຂອງ​ປະຊາ​ຄົມ. ອິດສະລາມສະແຫວງຫາທີ່ຈະຂ້າມການແບ່ງແຍກເຫຼົ່ານີ້, ຊຸກຍູ້ໃຫ້ມີລະບຽບສັງຄົມໃຫມ່ທີ່ຄວາມສັດຊື່ຕໍ່ຊາວມຸດສະລິມ Ummah (ຊຸມຊົນ), ໂດຍບໍ່ຄໍານຶງເຖິງຄວາມແຕກຕ່າງຂອງຊົນເຜົ່າຫຼືຊົນເຜົ່າ. ນີ້​ແມ່ນ​ການ​ປ່ຽນ​ແປງ​ທີ່​ຮ້າຍ​ແຮງ, ໂດຍ​ສະ​ເພາະ​ແມ່ນ​ໃນ​ສັງ​ຄົມ​ທີ່​ຖືກ​ແບ່ງ​ແຍກ​ເປັນ​ເວ​ລາ​ດົນ​ນານ​ໂດຍ​ການ​ແຂ່ງ​ຂັນ​ຊົນ​ເຜົ່າ.

ສາດສະດາ Muhammad (PBUH) ໄດ້​ເນັ້ນ​ຫນັກ​ໃສ່​ແນວ​ຄວາມ​ຄິດ​ຂອງ​ການ​ເປັນ​ພີ່​ນ້ອງ​ກັນ​ໃນ​ບັນ​ດາ​ຊາວ​ມຸດ​ສະ​ລິ​ມ, ຮຽກ​ຮ້ອງ​ໃຫ້​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ສະ​ຫນັບ​ສະ​ຫນູນ​ແລະ​ການ​ດູ​ແລ​ເຊິ່ງ​ກັນ​ແລະ​ກັນ​ເປັນ​ອົງ​ການ​ທີ່​ເປັນ​ເອ​ກະ​ພາບ. ນີ້​ແມ່ນ​ສະ​ແດງ​ໃຫ້​ເຫັນ​ຢູ່​ໃນ​ຂໍ້​ຕໍ່​ໄປ​ນີ້​ຈາກ Quran ໄດ້​:

ຜູ້​ທີ່​ເຊື່ອ​ເປັນ​ແຕ່​ພີ່​ນ້ອງ​ກັນ ດັ່ງ​ນັ້ນ​ຈົ່ງ​ສ້າງ​ສັນຕິສຸກ​ລະຫວ່າງ​ພີ່​ນ້ອງ​ຂອງ​ເຈົ້າ ແລະ​ຈົ່ງ​ຢ້ານຢຳ Allah ເພື່ອ​ເຈົ້າ​ຈະ​ໄດ້​ຮັບ​ຄວາມ​ເມດຕາ (Surah AlHujurat, 49:10.

ຄວາມ​ເປັນ​ພີ່​ນ້ອງ​ກັນ​ນີ້​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ສ້າງ​ຕັ້ງ​ຂຶ້ນ​ຕື່ມ​ອີກ​ໂດຍ​ຜ່ານ​ການ Muhajirun (ຜູ້​ອົບ​ພະ​ຍົບ) ແລະ Ansar (ຜູ້​ຊ່ວຍ. Muhajirun ແມ່ນຊາວມຸດສະລິມທີ່ເຄື່ອນຍ້າຍຈາກ Mecca ໄປຫາ Medina, ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ເຮືອນແລະຄວາມຮັ່ງມີຂອງພວກເຂົາຢູ່ຫລັງ. ຊາວ Ansar, ຊາວມຸດສະລິມຂອງ Medina, ຕ້ອນຮັບພວກເຂົາແລະແບ່ງປັນຊັບພະຍາກອນຂອງພວກເຂົາ. ຄວາມ​ຜູກ​ພັນ​ຂອງ​ການ​ເປັນ​ພີ່​ນ້ອງ​ກັນ​ໄດ້​ຂ້າມ​ຄວາມ​ສັດ​ຊື່​ຕໍ່​ຊົນ​ເຜົ່າ​ແບບ​ດັ້ງ​ເດີມ ແລະ​ກາຍ​ເປັນ​ແບບ​ຢ່າງ​ຂອງ​ຄວາມ​ສາ​ມັກ​ຄີ ແລະ​ຄວາມ​ເມດ​ຕາ​ສົງ​ສານ ທີ່​ເປັນ​ຮູບ​ຮ່າງ​ສັງ​ຄົມ​ຂອງ Medina.

ການ​ເນັ້ນ​ໜັກ​ເຖິງ​ຄວາມ​ຍຸຕິ​ທຳ​ທາງ​ສັງຄົມ​ຂອງ​ອິດສະລາມ​ແມ່ນ​ພາກສ່ວນ​ສຳຄັນ​ຂອງ​ການ​ປະຕິ​ຮູບ​ຂອງ​ສາດສະດາs ໃນ Medina. ຄວາມ​ແຕກ​ຕ່າງ​ກັນ​ທາງ​ເສດ​ຖະ​ກິດ, ການ​ຂູດ​ຮີດ, ແລະ​ຄວາມ​ທຸກ​ຍາກ​ແມ່ນ​ເປັນ​ບັນ​ຫາ​ທີ່​ແຜ່​ຫຼາຍ​ໃນ​ອາ​ຣະ​ເບີຍ​ກ່ອນ​ອິດ​ສະ​ລາມ. ຄວາມຮັ່ງມີໄດ້ສຸມໃສ່ຢູ່ໃນມືຂອງຊົນເຜົ່າທີ່ມີອໍານາດຈໍານວນຫນ້ອຍ, ໃນຂະນະທີ່ຄົນອື່ນຕໍ່ສູ້ເພື່ອຄວາມຢູ່ລອດ. ຄໍາສອນຂອງ Qur'an ແລະຄໍາສອນຂອງສາດສະດາໄດ້ວາງຫຼັກການເພື່ອແກ້ໄຂຄວາມບໍ່ຍຸດຕິທໍາເຫຼົ່ານີ້ແລະສ້າງສັງຄົມທີ່ມີຄວາມສະເຫມີພາບຫຼາຍຂຶ້ນ.

Zakat (ການກຸສົນ)

ໜຶ່ງ​ໃນ​ເສົາ​ຄ້ຳ​ກາງ​ຂອງ​ອິດ​ສະ​ລາມ, zakat (ການ​ກຸ​ສົນ​ທີ່​ຈຳ​ເປັນ), ໄດ້​ຖືກ​ສ້າງ​ຕັ້ງ​ຂຶ້ນ​ໃນ​ສະ​ໄໝ​ສະ​ໄໝ Medina. ຊາວມຸດສະລິມທຸກຄົນທີ່ມີຄວາມຮັ່ງມີໃນລະດັບທີ່ແນ່ນອນແມ່ນຕ້ອງການໃຫ້ສ່ວນຫນຶ່ງຂອງມັນແກ່ຜູ້ທີ່ຕ້ອງການ, ລວມທັງຜູ້ທຸກຍາກ, ແມ່ຫມ້າຍ, ເດັກກໍາພ້າ, ແລະນັກທ່ອງທ່ຽວ. ການແຈກຢາຍຄືນຄວາມຮັ່ງມີນີ້ໄດ້ຊ່ວຍຫຼຸດຜ່ອນຄວາມບໍ່ສະເໝີພາບທາງດ້ານເສດຖະກິດ ແລະ ສ້າງຕາໜ່າງຄວາມປອດໄພໃຫ້ແກ່ສະມາຊິກທີ່ມີຄວາມສ່ຽງທີ່ສຸດຂອງສັງຄົມ.

ຄຳພີ​ໄບເບິນ​ເນັ້ນ​ເຖິງ​ຄວາມ​ສຳຄັນ​ຂອງ zakat ໃນ​ຫຼາຍ​ຂໍ້:

ແລະ​ຕັ້ງ​ການ​ອະ​ທິ​ຖານ​ແລະ​ໃຫ້ zakat, ແລະ​ອັນ​ໃດ​ກໍ​ຕາມ​ການ​ດີ​ທີ່​ທ່ານ​ສົ່ງ​ຕໍ່​ສໍາ​ລັບ​ຕົວ​ທ່ານ​ເອງ ທ່ານ​ຈະ​ພົບ​ມັນ​ກັບ Allah (Surah AlBaqarah, 2: 110.

Zakat ບໍ່​ພຽງ​ແຕ່​ເປັນ​ໜ້າ​ທີ່​ທາງ​ສາດ​ສະ​ໜາ​ເທົ່າ​ນັ້ນ ແຕ່​ຍັງ​ເປັນ​ນະ​ໂຍ​ບາຍ​ທາງ​ສັງ​ຄົມ​ທີ່​ແນ​ໃສ່​ເສີມ​ຂະ​ຫຍາຍ​ຄວາມ​ຮັບ​ຜິດ​ຊອບ ແລະ ການ​ສະ​ໜັບ​ສະ​ໜູນ​ເຊິ່ງ​ກັນ​ແລະ​ກັນ​ໃນ​ຊຸມ​ຊົນ.

ເສດຖະກິດບໍ່ມີດອກເບ້ຍ

ການຫ້າມ ofriba (usury) ແມ່ນການປະຕິຮູບເສດຖະກິດທີ່ສໍາຄັນອີກອັນຫນຶ່ງທີ່ນໍາສະເຫນີໃນໄລຍະ Medina. ໃນປະເທດອາຣະເບີຍກ່ອນອິດສະລາມ, ຜູ້ໃຫ້ກູ້ເງິນມັກຈະຄິດຄ່າທໍານຽມອັດຕາດອກເບ້ຍຫຼາຍເກີນໄປ, ນໍາໄປສູ່ການຂູດຮີດຄົນທຸກຍາກ. ອິດສະລາມຫ້າມ riba, ສົ່ງເສີມແນວຄວາມຄິດຂອງຄວາມເປັນທໍາໃນທຸລະກໍາທາງດ້ານການເງິນແລະຊຸກຍູ້ໃຫ້ລະບົບເສດຖະກິດທີ່ມີຈັນຍາບັນຫຼາຍຂຶ້ນ.

ຍຸກ Medina ຍັງ​ໄດ້​ເຫັນ​ການ​ປະຕິ​ຮູບ​ທີ່​ສຳຄັນ​ກ່ຽວ​ກັບ​ສະຖານະ​ການ​ຂອງ​ແມ່ຍິງ. ກ່ອນອິດສະລາມ, ແມ່ຍິງໃນສັງຄົມອາຣັບແມ່ນມັກຈະຖືກປະຕິບັດເປັນຊັບສິນ, ມີສິດທິຫນ້ອຍທີ່ຈະບໍ່ມີກ່ຽວກັບການແຕ່ງງານ, ມໍລະດົກ, ຫຼືການມີສ່ວນຮ່ວມທາງສັງຄົມ. ອິດສະລາມສະແຫວງຫາການຍົກລະດັບສະຖານະພາບຂອງແມ່ຍິງ, ໃຫ້ພວກເຂົາມີສິດ ແລະການປົກປ້ອງທີ່ບໍ່ເຄີຍມີມາກ່ອນໃນເວລານັ້ນ.

ການແຕ່ງງານ ແລະຊີວິດຄອບຄົວ

ໜຶ່ງ​ໃນ​ການ​ປະຕິ​ຮູບ​ທີ່​ສຳຄັນ​ທີ່​ສຸດ​ແມ່ນ​ໃນ​ສະ​ຖາ​ບັນ​ການ​ແຕ່ງງານ. Qur'an ໄດ້ສ້າງຕັ້ງແນວຄວາມຄິດຂອງການຍິນຍອມແຕ່ງງານ, ບ່ອນທີ່ແມ່ຍິງມີສິດທີ່ຈະຍອມຮັບຫຼືປະຕິເສດການສະເຫນີການແຕ່ງງານ. ຍິ່ງ​ໄປ​ກວ່າ​ນັ້ນ, ມັນ​ໄດ້​ເນັ້ນ​ເຖິງ​ຄວາມ​ສຳຄັນ​ຂອງ​ການ​ປະຕິບັດ​ຕໍ່​ເມຍ​ດ້ວຍ​ຄວາມ​ເມດຕາ​ແລະ​ຄວາມ​ນັບຖື, ດັ່ງ​ທີ່​ໄດ້​ສະແດງ​ໃຫ້​ເຫັນ​ໃນ​ຂໍ້​ຕໍ່​ໄປ​ນີ້:

ແລະ​ຢູ່​ກັບ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ດ້ວຍ​ຄວາມ​ເມດ​ຕາ (Surah AnNisa, 4:19.

Polygamy, ໃນ​ຂະ​ນະ​ທີ່​ອະ​ນຸ​ຍາດ, ໄດ້​ຖືກ​ຄວບ​ຄຸມ​ເພື່ອ​ຮັບ​ປະ​ກັນ​ຄວາມ​ຍຸ​ຕິ​ທໍາ. ຜູ້​ຊາຍ​ຕ້ອງ​ປະ​ຕິ​ບັດ​ຕໍ່​ເມຍ​ທັງ​ໝົດ​ຂອງ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ຢ່າງ​ທ່ຽງ​ທຳ, ແລະ ຖ້າ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ບໍ່​ສາ​ມາດ​ເຮັດ​ໄດ້, ເຂົາ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ແນະ​ນຳ​ໃຫ້​ແຕ່ງ​ດອງ​ກັບ​ເມຍ​ພຽງ​ຄົນ​ດຽວ (ສຸຣາ ອານນິຊາ, 4:3.

ສິດການສືບທອດ

ການ​ປ່ຽນ​ແປງ​ອີກ​ອັນ​ໜຶ່ງ​ແມ່ນ​ຢູ່​ໃນ​ຂົງ​ເຂດ​ການ​ສືບ​ທອດ. ກ່ອນອິດສະລາມ, ໂດຍທົ່ວໄປແລ້ວແມ່ຍິງໄດ້ຖືກຍົກເວັ້ນຈາກການສືບທອດຊັບສິນ. ແນວ​ໃດ​ກໍ​ຕາມ, Qur'an ໄດ້​ອະ​ນຸ​ຍາດ​ໃຫ້​ແມ່​ຍິງ​ສິດ​ມໍ​ລະ​ດົກ​ສະ​ເພາະ, ຮັບ​ປະ​ກັນ​ວ່າ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ຮັບ​ສ່ວນ​ຂອງ​ຄວາມ​ຮັ່ງ​ມີ​ຂອງ​ຄອບ​ຄົວ​ຂອງ​ເຂົາ​ເຈົ້າ (Surah AnNisa, 4:712.

ການ​ປ່ຽນ​ແປງ​ເຫຼົ່າ​ນີ້​ບໍ່​ພຽງ​ແຕ່​ໄດ້​ປັບ​ປຸງ​ສະ​ຖາ​ນະ​ພາບ​ທາງ​ສັງ​ຄົມ​ຂອງ​ແມ່​ຍິງ​ເທົ່າ​ນັ້ນ​ແຕ່​ຍັງ​ເຮັດ​ໃຫ້​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ມີ​ຄວາມ​ປອດ​ໄພ​ທາງ​ເສດ​ຖະ​ກິດ ແລະ​ການ​ເປັນ​ເອ​ກະ​ລາດ​ທີ່​ຍິ່ງ​ໃຫຍ່​ຂຶ້ນ.

4. ຍຸຕິທຳ ແລະ ການປະຕິຮູບກົດໝາຍ

ຍຸກ Medina ຍັງ​ເຫັນ​ການ​ສ້າງ​ລະບົບ​ກົດໝາຍ​ໂດຍ​ອີງ​ໃສ່​ຫຼັກການ​ອິດສະລາມ. ສາດສະດາ Muhammad (PBUH) ເຮັດຫນ້າທີ່ເປັນຜູ້ນໍາທາງວິນຍານແລະທາງດ້ານການເມືອງ, ບໍລິຫານຄວາມຍຸຕິທໍາແລະການແກ້ໄຂຂໍ້ຂັດແຍ່ງຕາມ Qur'an ແລະຄໍາສອນຂອງພຣະອົງ.

ໜຶ່ງ​ໃນ​ການ​ປະ​ຕິ​ວັດ​ທີ່​ສຸດ​ຂອງ​ລະ​ບົບ​ກົດ​ໝາຍ​ອິດ​ສະ​ລາມ ແມ່ນ​ຫຼັກ​ການ​ຄວາມ​ສະ​ເໝີ​ພາບ​ຕໍ່​ໜ້າ​ກົດ​ໝາຍ. ໃນສັງຄົມອາຣັບກ່ອນຍຸກອິດສະລາມ, ຄວາມຍຸຕິທຳມັກຈະມີຄວາມລຳອຽງຕໍ່ຜູ້ຮັ່ງມີ ແລະ ອຳນາດ. ແນວໃດກໍ່ຕາມ, ອິດສະລາມ ເນັ້ນໜັກວ່າ ບຸກຄົນທຸກຄົນ, ບໍ່ວ່າຈະຢູ່ໃນສະຖານະທາງສັງຄົມຂອງເຂົາເຈົ້າ, ມີຄວາມສະເໝີພາບໃນສາຍຕາຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະຢູ່ພາຍໃຕ້ກົດໝາຍອັນດຽວກັນ.

ສາດສະດາ Muhammad ສະແດງໃຫ້ເຫັນຫຼັກການນີ້ໃນຫຼາຍໆກໍລະນີ. ຕົວຢ່າງທີ່ມີຊື່ສຽງອັນຫນຶ່ງແມ່ນໃນເວລາທີ່ແມ່ຍິງຜູ້ສູງອາຍຸຈາກຊົນເຜົ່າ Quraysh ຖືກຈັບໄດ້ລັກຂະໂມຍ, ແລະບາງຄົນແນະນໍາວ່ານາງຄວນຈະລອດພົ້ນຈາກການລົງໂທດຍ້ອນສະຖານະພາບຂອງນາງ. ສາດສະດາຕອບວ່າ:

ຄົນ​ກ່ອນ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ຖືກ​ທຳລາຍ​ຍ້ອນ​ວ່າ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ເຄີຍ​ລົງໂທດ​ທາງ​ກົດໝາຍ​ແກ່​ຄົນ​ທຸກ​ຍາກ ແລະ​ໃຫ້​ອະໄພ​ຄົນ​ຮັ່ງມີ ໂດຍ​ພຣະອົງ​ຢູ່​ໃນ​ມື​ຂອງ​ຂ້ານ້ອຍ! ຖ້າ Fatima, ລູກ​ສາວ​ຂອງ Muhammad, ຂ້າ​ພະ​ເຈົ້າ​ຈະ​ໄດ້​ລັກ. ຕັດມືຂອງນາງອອກ.

ຄວາມ​ມຸ່ງ​ໝັ້ນ​ຕໍ່​ຄວາມ​ຍຸດ​ຕິ​ທຳ​ນີ້, ບໍ່​ວ່າ​ສະ​ຖາ​ນະ​ການ​ທາງ​ສັງ​ຄົມ​ຂອງ​ຄົນ​ໃດ​ຜູ້​ໜຶ່ງ, ແມ່ນ​ຈຸດ​ສຳ​ຄັນ​ຂອງ​ໂຄງ​ການ​ທາງ​ສັງ​ຄົມ ແລະ​ກົດ​ໝາຍ​ທີ່​ໄດ້​ສ້າງ​ຕັ້ງ​ຂຶ້ນ​ຢູ່ Medina.

ໃນ​ຂະ​ນະ​ທີ່​ກົດ​ໝາຍ​ອິດ​ສະ​ລາມ​ລວມ​ເຖິງ​ການ​ລົງ​ໂທດ​ຕໍ່​ການ​ກະ​ທຳ​ຜິດ​ບາງ​ຢ່າງ, ມັນ​ຍັງ​ໄດ້​ເນັ້ນ​ໜັກ​ເຖິງ​ຄວາມ​ສຳ​ຄັນ​ຂອງ​ຄວາມ​ເມດ​ຕາ ແລະ​ການ​ໃຫ້​ອະ​ໄພ. ຄໍາ​ສອນ​ຂອງ Qur'an ແລະ​ສາດ​ສະ​ດາ​ໄດ້​ຊຸກ​ຍູ້​ໃຫ້​ບຸກ​ຄົນ​ທີ່​ຈະ​ໃຫ້​ອະ​ໄພ​ຄົນ​ອື່ນ​ແລະ​ສະ​ແຫວງ​ຫາ​ການ​ປອງ​ດອງ​ກັນ​ແທນ​ທີ່​ຈະ​ໃຊ້​ເວ​ລາ​ການ​ແກ້​ແຄ້ນ.

ແນວຄວາມຄິດຂອງ Tawbah (ການກັບໃຈ) ຍັງເປັນຈຸດໃຈກາງຂອງລະບົບກົດໝາຍອິດສະລາມ, ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ບຸກຄົນມີໂອກາດສະແຫວງຫາການໃຫ້ອະໄພຈາກພຣະເຈົ້າສຳລັບບາບຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະ ແກ້ໄຂ.

5. ບົດບາດຂອງສາສະ ໜາ ໃນການສ້າງຊີວິດສັງຄົມໃນ Medina

ສາ​ສະ​ຫນາ​ໄດ້​ມີ​ບົດ​ບາດ​ສໍາ​ຄັນ​ໃນ​ການ​ສ້າງ​ຂະ​ບວນ​ການ​ທາງ​ສັງ​ຄົມ​ຂອງ Medina ໃນ​ໄລ​ຍະ​ຂອງ​ສາດ​ສະ​ດາ Muhammad ໄດ້. ຄໍາສອນຂອງອິດສະລາມ, ມາຈາກ Quran ແລະ Sunnah (ການປະຕິບັດແລະຄໍາເວົ້າຂອງສາດສະດາ), ໄດ້ກາຍເປັນຫຼັກການນໍາພາສໍາລັບບຸກຄົນ, ຄອບຄົວ, ແລະຊຸມຊົນ, ມີອິດທິພົນຕໍ່ທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງຈາກພຶດຕິກໍາສ່ວນບຸກຄົນໄປສູ່ມາດຕະຖານຂອງສັງຄົມ. ການ​ນຳພາ​ຂອງ​ສາດສະດາ​ໃນ​ເມືອງ Medina ​ໄດ້​ສະ​ແດງ​ໃຫ້​ເຫັນ​ວິທີ​ທີ່​ສາດສະໜາ​ສາມາດ​ເປັນ​ພື້ນຖານ​ໃນ​ການ​ສ້າງ​ສັງຄົມ​ທີ່​ສະໜິດສະໜົມ ​ແລະ ຍຸດຕິ​ທຳ.

ໃນ Medina, ການປະຕິບັດຕາມທາງສາສະຫນາໄດ້ກາຍເປັນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງຊີວິດປະຈໍາວັນ. ການອະທິຖານຫ້າວັນ (Salah), ການຖືສິນອົດອາຫານໃນລະຫວ່າງ Ramadan, zakat (ການກຸສົນ), ແລະຫນ້າທີ່ທາງສາສະຫນາອື່ນໆບໍ່ພຽງແຕ່ເປັນພັນທະທາງວິນຍານເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງເປັນກຸນແຈສໍາຄັນຕໍ່ການຮັກສາຄວາມເປັນລະບຽບຮຽບຮ້ອຍແລະລະບຽບວິໄນຂອງສັງຄົມພາຍໃນຊຸມຊົນ.

Salah (ອະທິຖານ)

ສະ​ຖາ​ບັນ​ຂອງ Salah, ໄດ້​ປະ​ຕິ​ບັດ​ຫ້າ​ເທື່ອ​ຕໍ່​ມື້, ໄດ້​ສ້າງ​ຄວາມ​ຮູ້​ສຶກ​ຂອງ​ຄວາມ​ສາ​ມັກ​ຄີ​ແລະ​ສະ​ເຫມີ​ພາບ​ຂອງ​ປະ​ຊາ​ກອນ Muslim. ບໍ່​ວ່າ​ຈະ​ຮັ່ງມີ​ຫຼື​ທຸກ​ຍາກ, ຊາວ​ໜຸ່ມ​ຫຼື​ຜູ້​ເຖົ້າ, ຊາວ​ມຸດ​ສະ​ລິມ​ທັງ​ໝົດ​ໄດ້​ເຕົ້າ​ໂຮມ​ກັນ​ຢູ່​ໂບດ​ເພື່ອ​ອະທິຖານ, ​ເສີມ​ຂະຫຍາຍ​ແນວ​ຄິດ​ການ​ໄຫວ້​ບູຊາ​ຂອງ​ປະຊາ​ຄົມ ​ແລະ ຫຼຸດຜ່ອນ​ສິ່ງ​ກີດຂວາງ​ທາງ​ສັງຄົມ. ໃນ Medina, mosque ໄດ້ກາຍເປັນຫຼາຍກ່ວາພຽງແຕ່ສະຖານທີ່ນະມັດສະການ; ມັນເປັນສູນກາງສໍາລັບກິດຈະກໍາທາງສັງຄົມ, ການສຶກສາ, ແລະທາງດ້ານການເມືອງ. Mosquein Medina ຂອງສາດສະດາໄດ້ຮັບໃຊ້ເປັນສະຖາບັນສູນກາງສໍາລັບຊຸມຊົນ, ສະເຫນີສະຖານທີ່ບ່ອນທີ່ຜູ້ຄົນສາມາດຮຽນຮູ້, ແລກປ່ຽນຄວາມຄິດ, ແລະໄດ້ຮັບການຊີ້ນໍາ.

ການຖືສິນອົດອາຫານ ແລະ Ramadan

ການ​ຖື​ສິນ​ອົດ​ເຂົ້າ​ໃນ​ໄລ​ຍະ Ramadan ໄດ້​ເພີ່ມ​ຄວາມ​ຮູ້​ສຶກ​ຂອງ​ຄວາມ​ສາ​ມັກ​ຄີ​ແລະ​ຄວາມ​ເມດ​ຕາ​ສົງ​ສານ​ໃນ​ບັນ​ດາ​ປະ​ຊາ​ຊົນ Medina. ຖື​ສິນ​ອົດ​ເຂົ້າ​ຈາກ​ອາ​ລຸນ​ຈົນ​ຕາ​ເວັນ​ຕົກ, ຊາວ​ມຸດ​ສະ​ລິມ​ໄດ້​ປະ​ສົບ​ກັບ​ຄວາມ​ອຶດ​ຫິວ ແລະ ຄວາມ​ຫິວ​ກະ​ຫາຍ​ໂດຍ​ຜູ້​ທີ່​ໂຊກ​ດີ​ໜ້ອຍ, ສົ່ງ​ເສີມ​ຈິດ​ໃຈ​ຂອງ​ຄວາມ​ເຫັນ​ອົກ​ເຫັນ​ໃຈ ແລະ ຄວາມ​ສາ​ມັກ​ຄີ. ມັນເປັນເວລາຂອງການສະທ້ອນ, ອະທິຖານ, ແລະໃຫ້ຄົນທຸກຍາກ. ໃນລະຫວ່າງ Ramadan, ການທໍາການກຸສົນເພີ່ມຂຶ້ນ, ແລະອາຫານ iftar ຊຸມຊົນ (ພັກຜ່ອນຂອງການຖືສິນອົດອາຫານ) ໄດ້ນໍາເອົາປະຊາຊົນຮ່ວມກັນ, ເສີມຂະຫຍາຍຄວາມຜູກພັນພາຍໃນຊຸມຊົນ.

ຄຳ​ສອນ​ຂອງ​ອິດ​ສະ​ລາມ​ໄດ້​ເນັ້ນ​ໜັກ​ເຖິງ​ການ​ປະພຶດ​ທາງ​ສິນ​ທຳ, ຄວາມ​ທ່ຽງ​ທຳ, ແລະ​ຄວາມ​ສັດ​ຊື່​ໃນ​ທຸກ​ດ້ານ​ຂອງ​ຊີ​ວິດ. Quran ແລະ Hadith ໄດ້​ໃຫ້​ຄໍາ​ແນະ​ນໍາ​ກ່ຽວ​ກັບ​ການ​ພຶດ​ຕິ​ກໍາ​ດ້ານ​ຈັນ​ຍາ​ບັນ​, ຮຽກ​ຮ້ອງ​ໃຫ້​ຜູ້​ທີ່​ເຊື່ອ​ຖື​ເປັນ​ສັດ​ຊື່​, ຄວາມ​ຈິງ​, ຄວາມ​ເມດ​ຕາ​, ແລະ​ໃຈ​ກວ້າງ​.

ຄວາມຍຸຕິທຳ ແລະຍຸຕິທຳ

ໃນ Medina, ຄວາມຍຸຕິທຳແມ່ນຄຸນຄ່າພື້ນຖານຂອງສັງຄົມ. ຂໍ້ພຣະຄໍາພີ Quranic ທີ່ເນັ້ນຫນັກເຖິງຄວາມຍຸຕິທໍາແລະຄວາມບໍ່ລໍາອຽງເຮັດໃຫ້ໂຄງສ້າງທາງດ້ານກົດຫມາຍແລະສັງຄົມຂອງເມືອງ. Quran ປະກາດວ່າ:

ໂອ້ ຜູ້​ທີ່​ມີ​ຄວາມ​ເຊື່ອ, ຈົ່ງ​ຍຶດ​ໝັ້ນ​ໃນ​ຄວາມ​ຍຸດ​ຕິ​ທຳ, ເປັນ​ພະ​ຍານ​ຕໍ່ Allah, ເຖິງ​ແມ່ນ​ວ່າ​ຈະ​ຕໍ່​ຕ້ານ​ຕົນ​ເອງ ຫຼື​ພໍ່​ແມ່ ແລະ​ຍາດ​ພີ່​ນ້ອງ​ກໍ​ຕາມ, ບໍ່​ວ່າ​ຜູ້​ໃດ​ຈະ​ຮັ່ງມີ​ຫຼື​ທຸກ​ຍາກ, Allah ແມ່ນ​ມີ​ຄ່າ​ຄວນ​ຫຼາຍ​ກວ່າ​ທັງ​ສອງ. (Surah AnNisa, 4:135)

ຂໍ້​ນີ້​ພ້ອມ​ກັບ​ຄົນ​ອື່ນໆ​ໄດ້​ແນະນຳ​ຊາວ​ມຸດ​ສະ​ລິ​ມ​ໃນ​ເມືອງ Medina ໃຫ້​ຍຶດ​ໝັ້ນ​ຄວາມ​ຍຸດ​ຕິ​ທຳ​ໂດຍ​ບໍ່​ສົນ​ເລື່ອງ​ຜົນ​ປະ​ໂຫຍດ​ສ່ວນ​ຕົວ​ຫຼື​ຄວາມ​ສຳພັນ. ສາດສະດາ Muhammad ມັກຈະເຕືອນຊຸມຊົນກ່ຽວກັບຄວາມສໍາຄັນຂອງຄວາມບໍ່ລໍາອຽງໃນການແກ້ໄຂບັນຫາການຂັດແຍ້ງ, ບໍ່ວ່າຈະເປັນລະຫວ່າງຊາວມຸດສະລິມຫຼືລະຫວ່າງຊາວມຸດສະລິມກັບຄົນທີ່ບໍ່ແມ່ນຊາວມຸດສະລິມ. ການ​ເນັ້ນ​ຄວາມ​ຍຸຕິ​ທຳ​ໄດ້​ສົ່ງ​ເສີມ​ຄວາມ​ປອງ​ດອງ​ກັນ​ໃນ​ສັງຄົມ ​ແລະ ຂັດຂວາງ​ການ​ນິຍົມ​ພັກ​ຝ່າຍ​ຄ້ານ ​ແລະ ການ​ສໍ້​ລາດ​ບັງ​ຫຼວງ.

ຄວາມ​ເປັນ​ອ້າຍ​ນ້ອງ​ແລະ​ຄວາມ​ສາ​ມັກ​ຄີ

ຄຳ​ສອນ​ຂອງ​ອິດ​ສະ​ລາມ​ໄດ້​ຊຸກ​ຍູ້​ຊາວ​ມຸດ​ສະ​ລິມ​ໃຫ້​ເສີມ​ຂະ​ຫຍາຍ​ຄວາມ​ສາ​ມັກ​ຄີ ແລະ​ເປັນ​ພີ່​ນ້ອງ. ຫນຶ່ງໃນຜົນສໍາເລັດທີ່ໂດດເດັ່ນທີ່ສຸດຂອງໄລຍະເວລາ Medina ແມ່ນການສ້າງຕັ້ງຂອງຊຸມຊົນທີ່ແຫນ້ນຫນາ, ເຖິງວ່າຈະມີຄວາມຫຼາກຫຼາຍໃນພື້ນຖານ, ຊົນເຜົ່າແລະຊົນເຜົ່າ. Quran ເນັ້ນ​ຫນັກ​ວ່າ:

ແລະ​ຍຶດ​ໝັ້ນ​ກັບ​ເຊືອກ​ຂອງ Allah ທັງ​ປວງ​ແລະ​ຢ່າ​ແບ່ງ​ແຍກ​ກັນ. (Surah AlImran, 3:103)

ຂໍ້​ນີ້​ສະແດງ​ໃຫ້​ເຫັນ​ເຖິງ​ຄວາມ​ເປັນ​ເອກະ​ພາບ​ແລະ​ການ​ຮ່ວມ​ມື. ຊົນເຜົ່າ, ເຊິ່ງເປັນແຫຼ່ງຂໍ້ຂັດແຍ່ງທີ່ສໍາຄັນກ່ອນການມາເຖິງຂອງສາດສະດາໃນ Medina, ໄດ້ທໍ້ຖອຍໃຈ, ແລະຊາວມຸດສະລິມໄດ້ຮັບການຊຸກຍູ້ໃຫ້ເຫັນວ່າຕົນເອງເປັນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງການເປັນພີ່ນ້ອງກັນທີ່ມີຄວາມເຊື່ອທີ່ໃຫຍ່ກວ່າ. ຄວາມສາມັກຄີຂອງຊຸມຊົນຊາວມຸດສະລິມ (Ummah) ກາຍເປັນຄຸນຄ່າຫຼັກທີ່ນໍາພາການພົວພັນທາງສັງຄົມ ແລະພັນທະມິດທາງດ້ານການເມືອງໃນ Medina.

ວິທີ​ການ​ຂອງ​ສາດສະດາ Muhammad ​ໃນ​ການ​ແກ້​ໄຂ​ຄວາມ​ຂັດ​ແຍ່ງ ​ແລະ ການ​ສ້າງ​ສັນຕິພາບ​ໄດ້​ມີ​ບົດບາດ​ສຳຄັນ​ໃນ​ຮູບ​ພາບ​ສັງຄົມ​ຂອງ Medina. ຄວາມເປັນຜູ້ນຳ ແລະສະຕິປັນຍາຂອງລາວໃນການຈັດການຄວາມຂັດແຍ້ງ, ທັງພາຍໃນຊຸມຊົນຊາວມຸດສະລິມ ແລະກັບຄົນທີ່ບໍ່ແມ່ນຊາວມຸດສະລິມ, ແມ່ນມີຄວາມສຳຄັນຕໍ່ການຮັກສາຄວາມສະຫງົບຢູ່ໃນເມືອງທີ່ເຄີຍມີຂໍ້ຂັດແຍ່ງທາງດ້ານຊົນເຜົ່າມາກ່ອນ.

ສາດສະດາເປັນຜູ້ໄກ່ເກ່ຍ

ກ່ອນ​ທີ່​ລາວ​ຈະ​ມາ​ເຖິງ Medina, ເຜົ່າ Aws ແລະ Khazraj ໄດ້​ມີ​ການ​ປະ​ທະ​ກັນ​ທາງ​ເລືອດ​ມາ​ເປັນ​ເວລາ​ດົນ​ນານ. ໃນເວລາອົບພະຍົບຂອງລາວ, ສາດສະດາ Muhammad (PBUH) ໄດ້ຮັບການຕ້ອນຮັບຈາກຊົນເຜົ່າ Medan, ບໍ່ພຽງແຕ່ເປັນຜູ້ນໍາທາງວິນຍານເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງເປັນຜູ້ໄກ່ເກ່ຍທີ່ມີຄວາມຊໍານິຊໍານານ. ຄວາມ​ສາມາດ​ຂອງ​ເພິ່ນ​ໃນ​ການ​ນຳ​ເອົາ​ພວກ​ຝ່າຍ​ຄ້ານ​ມາ​ເຕົ້າ​ໂຮມ​ກັນ ​ແລະ ​ເຈລະຈາ​ສັນຕິພາບ ​ແມ່ນ​ຈຸດ​ໃຈກາງ​ຂອງ​ການ​ສ້າງ​ສັງຄົມ​ທີ່​ໝັ້ນຄົງ ​ແລະ ສາມັກຄີ​ປອງ​ດອງ​ກັນ.

ບົດ​ບາດ​ຂອງ​ສາດ​ສະ​ດາ​ໃນ​ຖາ​ນະ​ເປັນ​ຜູ້​ໄກ່​ເກ່ຍ​ໄດ້​ຂະ​ຫຍາຍ​ໄປ​ນອກ​ຈາກ​ຊຸມ​ຊົນ​ຊາວ​ມຸດ​ສະ​ລິ​ມ. ລາວມັກຈະຖືກຮຽກຮ້ອງໃຫ້ແກ້ໄຂຂໍ້ຂັດແຍ່ງລະຫວ່າງຊົນເຜົ່າຢິວ ແລະຊົນເຜົ່າອາຣັບ, ຮັບປະກັນວ່າຄວາມຍຸຕິທຳຖືກຮັບໃຊ້ຢ່າງບໍ່ຍຸດຕິທຳ. ຄວາມພະຍາຍາມສ້າງສັນຕິພາບຂອງລາວໄດ້ວາງພື້ນຖານk ເພື່ອ​ການ​ຢູ່​ຮ່ວມ​ກັນ​ຢ່າງ​ສະ​ຫງົບ​ຂອງ​ກຸ່ມ​ຕ່າງໆ​ໃນ Medina, ຊ່ວຍ​ສ້າງ​ສັງ​ຄົມ​ຫຼາຍ​ສາ​ສະ​ຫນາ​ໂດຍ​ອີງ​ໃສ່​ການ​ເຄົາ​ລົບ​ເຊິ່ງ​ກັນ​ແລະ​ກັນ​ແລະ​ການ​ຮ່ວມ​ມື.

ສົນທິສັນຍາ Hudaybiyyah: ແບບຢ່າງຂອງການທູດ

ໜຶ່ງ​ໃນ​ຕົວຢ່າງ​ທີ່​ໜ້າ​ສັງເກດ​ທີ່​ສຸດ​ຂອງ​ຄວາມ​ສາມາດ​ທາງ​ການ​ທູດ​ຂອງ​ສາດສະດາ​ແມ່ນ​ສົນທິສັນຍາ Hudaybiyyah, ເຊິ່ງ​ໄດ້​ລົງ​ນາມ​ໃນ​ປີ 628 CE ລະຫວ່າງ​ຊາວ​ມຸດ​ສະ​ລິ​ມ​ກັບ​ເຜົ່າ Quraysh ຂອງ Mecca. ​ເຖິງ​ວ່າ​ສົນທິສັນຍາ​ດັ່ງກ່າວ​ໃນ​ເບື້ອງ​ຕົ້ນ​ເບິ່ງ​ຄື​ວ່າ​ບໍ່​ດີ​ຕໍ່​ຊາວ​ມຸດ​ສະ​ລິ​ມ, ​ແຕ່​ມັນ​ໄດ້​ອະນຸຍາດ​ໃຫ້​ມີ​ການ​ຢຸດ​ຍິງ​ຊົ່ວຄາວ​ລະຫວ່າງ​ສອງ​ຝ່າຍ ​ແລະ ອຳນວຍ​ຄວາມ​ສະດວກ​ໃຫ້​ແກ່​ການ​ພົວພັນ​ໂດຍ​ສັນຕິ. ສົນທິສັນຍາ​ດັ່ງກ່າວ​ໄດ້​ເນັ້ນ​ໜັກ​ເຖິງ​ຄຳ​ໝັ້ນ​ສັນຍາ​ຂອງ​ສາດສະດາ​ໃນ​ການ​ແກ້​ໄຂ​ຄວາມ​ຂັດ​ແຍ່ງ​ໂດຍ​ສັນຕິ​ວິທີ ​ແລະ ຄວາມ​ເຕັມ​ໃຈ​ທີ່​ຈະ​ປະນີປະນອມ​ເພື່ອ​ຜົນ​ດີ​ທີ່​ຍິ່ງ​ໃຫຍ່​ກວ່າ.

ຕົວຢ່າງ​ທີ່​ສາດສະດາ​ໄດ້​ວາງ​ອອກ​ໃນ​ການ​ຊຸກຍູ້​ການ​ທູດ, ການ​ປະ​ນີປະນອມ, ​ແລະ ການ​ສ້າງ​ສັນຕິພາບ​ໄດ້​ສະທ້ອນ​ຢູ່​ພາຍ​ໃນ​ສັງຄົມ​ຂອງ Medina, ບ່ອນ​ທີ່​ຫລັກ​ທຳ​ແຫ່ງ​ຄວາມ​ຍຸຕິ​ທຳ ​ແລະ ຄວາມ​ປອງ​ດອງ​ກັນ​ມີ​ຄຸນຄ່າ​ຢ່າງ​ເລິກ​ເຊິ່ງ.

6. ແມ່ຍິງໃນຍຸກ Medina: ບົດບາດທາງສັງຄົມໃໝ່

ໜຶ່ງ​ໃນ​ການ​ຫັນ​ປ່ຽນ​ທີ່​ສຸດ​ຂອງ​ສະ​ໄໝ Medina ແມ່ນ​ການ​ປ່ຽນ​ແປງ​ໃນ​ສະ​ຖາ​ນະ​ພາບ​ທາງ​ສັງ​ຄົມ ແລະ​ບົດ​ບາດ​ຂອງ​ແມ່​ຍິງ. ກ່ອນການມາເຖິງຂອງອິດສະລາມ, ແມ່ຍິງໃນສັງຄົມອາຣັບມີສິດທິຈໍາກັດແລະມັກຈະຖືກປະຕິບັດເປັນຊັບສິນ. ຄໍາສອນຂອງອິດສະລາມ, ຕາມການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດໂດຍສາດສະດາ Muhammad ໃນ Medina, ປ່ຽນແປງຢ່າງແຂງແຮງນີ້, ໃຫ້ແມ່ຍິງສະຖານະພາບຂອງກຽດສັກສີ, ສິດທິທາງດ້ານກົດຫມາຍ, ແລະການມີສ່ວນຮ່ວມທາງສັງຄົມທີ່ບໍ່ເຄີຍມີມາກ່ອນໃນພາກພື້ນ.

ອິດ​ສະ​ລາມ​ໄດ້​ນຳ​ສະ​ເໜີ​ການ​ປະ​ຕິ​ຮູບ​ທີ່​ສຳ​ຄັນ​ໃນ​ຂົງ​ເຂດ​ສິດ​ຂອງ​ແມ່​ຍິງ, ໂດຍ​ສະ​ເພາະ​ແມ່ນ​ກ່ຽວ​ກັບ​ການ​ສືບ​ທອດ, ການ​ແຕ່ງ​ງານ, ແລະ​ເອ​ກະ​ລາດ​ດ້ານ​ເສດ​ຖະ​ກິດ. Quran ໄດ້​ໃຫ້​ສິດ​ແກ່​ຜູ້​ຍິງ​ຢ່າງ​ຊັດ​ເຈນ​ໃນ​ການ​ເປັນ​ເຈົ້າ​ຂອງ​ຊັບ​ສິນ​ແລະ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ສືບ​ທອດ, ບາງ​ສິ່ງ​ບາງ​ຢ່າງ​ທີ່​ບໍ່​ຄ່ອຍ​ມີ​ຢູ່​ໃນ​ວັດ​ທະ​ນະ​ທໍາ​ອາ​ຣາ​ເບຍ​ກ່ອນ​ການ​ອິດ​ສະ​ລາມ.

ກົດໝາຍວ່າດ້ວຍມໍລະດົກ

ການ​ເປີດ​ເຜີຍ Quranic ກ່ຽວ​ກັບ​ການ​ສືບ​ທອດ​ໄດ້​ຮັບ​ປະ​ກັນ​ວ່າ​ແມ່​ຍິງ​ມີ​ສ່ວນ​ແບ່ງ​ທີ່​ຮັບ​ປະ​ກັນ​ຂອງ​ຄວາມ​ຮັ່ງ​ມີ​ຂອງ​ຄອບ​ຄົວ​ຂອງ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​, ບໍ່​ວ່າ​ຈະ​ເປັນ​ລູກ​ສາວ​, ພັນ​ລະ​ຍາ​, ຫຼື​ແມ່​. ຄຳພີ​ໄບເບິນ​ກ່າວ​ວ່າ:

ສຳ​ລັບ​ຜູ້​ຊາຍ​ແມ່ນ​ສ່ວນ​ແບ່ງ​ຂອງ​ສິ່ງ​ທີ່​ພໍ່​ແມ່​ແລະ​ຍາດ​ພີ່​ນ້ອງ​ໃກ້​ຊິດ​ປະ​ຖິ້ມ, ແລະ​ສໍາ​ລັບ​ແມ່​ຍິງ​ແມ່ນ​ສ່ວນ​ແບ່ງ​ຂອງ​ສິ່ງ​ທີ່​ພໍ່​ແມ່​ແລະ​ຍາດ​ພີ່​ນ້ອງ​ໃກ້​ຊິດ​ປະ​ໄວ້, ບໍ່​ວ່າ​ຈະ​ເປັນ​ພຽງ​ເລັກ​ນ້ອຍ​ຫຼື​ຫຼາຍ ສ່ວນ​ແບ່ງ​ທາງ​ດ້ານ​ກົດ​ຫມາຍ. (Surah AnNisa, 4:7)

ຂໍ້​ນີ້​ແລະ​ຂໍ້​ອື່ນໆ​ໄດ້​ວາງ​ຂອບ​ເຂດ​ສະເພາະ​ສຳລັບ​ການ​ສືບ​ທອດ, ຮັບປະກັນ​ວ່າ​ຜູ້ຍິງ​ບໍ່​ສາມາດ​ຖືກ​ໄລ່​ອອກ​ຈາກ​ຄວາມ​ຮັ່ງມີ​ຂອງ​ຄອບຄົວ​ໄດ້​ອີກ​ຕໍ່​ໄປ. ສິດ​ທີ່​ຈະ​ສືບ​ທອດ​ຊັບ​ສິນ​ໄດ້​ເຮັດ​ໃຫ້​ແມ່​ຍິງ​ມີ​ຄວາມ​ປອດ​ໄພ​ທາງ​ເສດ​ຖະ​ກິດ ແລະ​ການ​ເປັນ​ເອ​ກະ​ລາດ.

ການ​ແຕ່ງ​ງານ​ແລະ​ຄ່າ​ສິນ​ຈ້າງ

ການ​ປະຕິ​ຮູບ​ອັນ​ສຳຄັນ​ອີກ​ອັນ​ໜຶ່ງ​ແມ່ນ​ໃນ​ຂົງ​ເຂດ​ການ​ແຕ່ງງານ. ໃນປະເທດອາຣະເບີຍກ່ອນອິດສະລາມ, ແມ່ຍິງມັກຈະຖືກປະຕິບັດເປັນສິນຄ້າ, ແລະການຍິນຍອມຂອງພວກເຂົາແມ່ນບໍ່ຈໍາເປັນສໍາລັບການແຕ່ງງານ. Islam, ແນວໃດກໍ່ຕາມ, ເຮັດໃຫ້ການຍິນຍອມເຫັນດີຂອງທັງສອງຝ່າຍເປັນຂໍ້ກໍານົດສໍາລັບການແຕ່ງງານທີ່ຖືກຕ້ອງ. ນອກຈາກນັ້ນ, ການປະຕິບັດຂອງ mahr (dowry) ໄດ້ຖືກສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນ, ບ່ອນທີ່ເຈົ້າບ່າວຕ້ອງໃຫ້ຂອງຂວັນທາງດ້ານການເງິນແກ່ເຈົ້າສາວ. ເງິນ​ສິນ​ສົມ​ນີ້​ແມ່ນ​ເພື່ອ​ຄວາມ​ປອດ​ໄພ​ຂອງ​ຜູ້​ຍິງ ແລະ​ບໍ່​ສາ​ມາດ​ເອົາ​ໄປ​ຈາກ​ນາງ​ໄດ້.

ສິດທິການຢ່າຮ້າງ

ແມ່ຍິງຍັງໄດ້ຮັບສິດທີ່ຈະຊອກຫາການຢ່າຮ້າງໃນກໍລະນີທີ່ການແຕ່ງງານບໍ່ສາມາດທົນໄດ້. ໃນ​ຂະ​ນະ​ທີ່​ການ​ຢ່າ​ຮ້າງ​ທໍ້​ຖອຍ​ໃຈ, ມັນ​ບໍ່​ໄດ້​ຖືກ​ຫ້າມ, ແລະ​ແມ່​ຍິງ​ໄດ້​ຮັບ​ວິ​ທີ​ທາງ​ດ້ານ​ກົດ​ຫມາຍ​ເພື່ອ​ລະ​ລາຍ​ການ​ແຕ່ງ​ງານ​ຖ້າ​ຫາກ​ວ່າ​ຈໍາ​ເປັນ. ນີ້​ແມ່ນ​ການ​ເດີນ​ທາງ​ທີ່​ສຳຄັນ​ຈາກ​ຮີດຄອງ​ປະ​ເພນີ​ກ່ອນ​ອິດສະ​ລາມ, ທີ່​ຜູ້​ຍິງ​ບໍ່​ສາມາດ​ຄວບ​ຄຸມ​ສະຖານະ​ການ​ສົມລົດ​ຂອງ​ຕົນ​ໄດ້.

ອິດ​ສະ​ລາມ​ເນັ້ນ​ໜັກ​ເຖິງ​ຄວາມ​ຮູ້ ແລະ​ການ​ສຶກ​ສາ​ທີ່​ມີ​ຕໍ່​ທັງ​ຊາຍ ແລະ​ຍິງ. ຄໍາສອນຂອງສາດສະດາ Muhammad ຊຸກຍູ້ໃຫ້ແມ່ຍິງສະແຫວງຫາຄວາມຮູ້, ແລະລາວໄດ້ເຮັດໃຫ້ມັນຊັດເຈນວ່າການສະແຫວງຫາການສຶກສາບໍ່ໄດ້ຈໍາກັດໂດຍເພດ. ຫນຶ່ງໃນນັກວິຊາການແມ່ຍິງທີ່ມີຊື່ສຽງຫຼາຍທີ່ສຸດໃນສະໄຫມນັ້ນແມ່ນ Aisha bint Abu Bakr, ຫນຶ່ງໃນພັນລະຍາຂອງສາດສະດາ, ຜູ້ທີ່ໄດ້ກາຍເປັນສິດອໍານາດກ່ຽວກັບ Hadith ແລະນິຕິສາດອິດສະລາມ. ຄຳສອນ ແລະຄວາມເຂົ້າໃຈຂອງນາງໄດ້ຖືກສະແຫວງຫາໂດຍທັງຊາຍ ແລະຍິງ, ແລະນາງມີບົດບາດສຳຄັນໃນການຮັກສາວັນນະຄະດີ Hadith.

ການ​ຊຸກ​ຍູ້​ຂອງ​ສາດ​ສະ​ດາ​ໃນ​ການ​ສຶກ​ສາ​ຂອງ​ແມ່​ຍິງ​ແມ່ນ​ການ​ປ່ຽນ​ແປງ​ຢ່າງ​ຮຸນ​ແຮງ​ໃນ​ສັງ​ຄົມ​ທີ່​ແມ່​ຍິງ​ໄດ້​ຖືກ​ປະ​ຕິ​ບັດ​ຕາມ​ປະ​ເພ​ນີ​ຈາກ​ການ​ຮຽນ​ຮູ້​ຢ່າງ​ເປັນ​ທາງ​ການ. ໃນ Medina, ແມ່ຍິງບໍ່ພຽງແຕ່ໄດ້ຮັບອະນຸຍາດເທົ່ານັ້ນແຕ່ໄດ້ຮັບການຊຸກຍູ້ໃຫ້ມີສ່ວນຮ່ວມໃນການສົນທະນາທາງສາສະຫນາແລະປັນຍາ. ການສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງໂດຍຜ່ານການສຶກສາແມ່ນປັດໃຈສໍາຄັນໃນການຍົກລະດັບສັງຄົມຂອງແມ່ຍິງໃນໄລຍະ Medina.

ການ​ປະຕິ​ຮູບ​ທີ່​ສາສະໜາ​ອິສລາມ​ໄດ້​ນຳ​ສະ​ເໜີ​ຍັງ​ເປີດ​ປະຕູ​ໃຫ້​ແມ່ຍິງ​ເຂົ້າ​ຮ່ວມ​ຢ່າງ​ຕັ້ງໜ້າ​ໃນ​ຊີວິດ​ສັງຄົມ ​ແລະ ການ​ເມືອງ. ໃນ Medina, ແມ່ຍິງໄດ້ມີສ່ວນຮ່ວມໃນລັກສະນະຕ່າງໆຂອງຊີວິດຊຸມຊົນ, ລວມທັງກິດຈະກໍາທາງສາສະຫນາ, ສັງຄົມ, ແລະທາງດ້ານການເມືອງ.

ການມີສ່ວນຮ່ວມທາງສາດສະໜາ

ແມ່ຍິງ​ໄດ້​ເຂົ້າ​ຮ່ວມ​ໂບດ​ເປັນ​ປະຈຳ, ​ເຂົ້າ​ຮ່ວມ​ການ​ອະທິຖານ, ການ​ບັນຍາຍ​ທາງ​ສາດສະໜາ, ​ແລະ ການ​ເຕົ້າ​ໂຮມ​ການ​ສຶກສາ. ສາດສະດາ Muhammad ເນັ້ນຫນັກເຖິງຄວາມສໍາຄັນຂອງການລວມເອົາແມ່ຍິງໃນຊີວິດສາດສະຫນາ, ແລະ mosques ຂອງ Medina ເປັນສະຖານທີ່ເປີດບ່ອນທີ່ຜູ້ຊາຍແລະແມ່ຍິງສາມາດໄຫວ້ແລະຮຽນຮູ້ຂ້າງຄຽງ.

ກິດຈະກຳເພື່ອສັງຄົມ ແລະ ການກຸສົນ

ແມ່ຍິງໃນ Medina ຍັງມີບົດບາດສໍາຄັນໃນການກຸສົນ ແລະສັງຄົມກິດ​ຈະ​ກໍາ​. ເຂົາເຈົ້າໄດ້ມີສ່ວນຮ່ວມຢ່າງຫ້າວຫັນໃນການຊ່ວຍເຫຼືອຄົນທຸກຍາກ, ເບິ່ງແຍງຄົນເຈັບ ແລະ ສະໜັບສະໜູນຄວາມຕ້ອງການຂອງຊຸມຊົນ. ກິດຈະກໍາເຫຼົ່ານີ້ບໍ່ຈໍາກັດພຽງແຕ່ຂົງເຂດເອກະຊົນ; ແມ່ຍິງເປັນຜູ້ປະກອບສ່ວນຢ່າງເຫັນໄດ້ຊັດຕໍ່ກັບສະຫວັດດີການຂອງສັງຄົມ Medina.

ການມີສ່ວນຮ່ວມທາງດ້ານການເມືອງ

ແມ່ຍິງໃນ Medina ຍັງມີສ່ວນຮ່ວມໃນຊີວິດການເມືອງ. ພວກ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ເຂົ້າ​ຮ່ວມ​ໃນ​ຄໍາ​ຫມັ້ນ​ສັນ​ຍາ​ຂອງ Aqabah​, ບ່ອນ​ທີ່​ແມ່​ຍິງ​ໄດ້​ໃຫ້​ຄໍາ​ຫມັ້ນ​ສັນ​ຍາ​ຄວາມ​ຈົງ​ຮັກ​ພັກ​ດີ​ຂອງ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ຕໍ່​ສາດ​ສະ​ດາ Muhammad​. ການ​ກະທຳ​ທາງ​ການ​ເມືອງ​ນີ້​ມີ​ຄວາມ​ໝາຍ​ສຳຄັນ, ​ເພາະ​ມັນ​ໄດ້​ສະ​ແດງ​ໃຫ້​ເຫັນ​ວ່າ​ແມ່ຍິງ​ໄດ້​ຖືກ​ເຫັນ​ວ່າ​ເປັນ​ສະມາຊິກ​ຂອງ​ຊາວ​ມຸດ​ສະ​ລິມ Ummah, ດ້ວຍ​ອົງການ ​ແລະ ບົດບາດ​ຂອງ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ເອງ​ໃນ​ການ​ປົກຄອງ​ຂອງ​ຊຸມ​ຊົນ.

7. ຊຸມຊົນທີ່ບໍ່ແມ່ນຊາວມຸດສະລິມໃນ Medina: Pluralism ແລະການຢູ່ຮ່ວມກັນ

ໜຶ່ງ​ໃນ​ຈຸດ​ເດັ່ນ​ທີ່​ສຸດ​ຂອງ​ສະ​ໄໝ Medina ແມ່ນ​ການ​ຢູ່​ຮ່ວມ​ກັນ​ຂອງ​ຊາວ​ມຸດ​ສະ​ລິມ ແລະ​ຄົນ​ບໍ່​ແມ່ນ​ຊາວ​ມຸດ​ສະ​ລິມ ຢູ່​ໃນ​ເມືອງ​ດຽວ​ກັນ. ລັດຖະທໍາມະນູນຂອງ Medina ໄດ້ສະຫນອງກອບສໍາລັບການຢູ່ຮ່ວມກັນໂດຍສັນຕິຂອງຊຸມຊົນສາສະຫນາທີ່ແຕກຕ່າງກັນ, ລວມທັງຊົນເຜົ່າຢິວແລະກຸ່ມອື່ນໆທີ່ບໍ່ແມ່ນຊາວມຸດສະລິມ. ຊ່ວງເວລານີ້ເປັນຕົວຢ່າງຕົ້ນໆຂອງຫຼາຍສາສະໜາໃນສັງຄົມທີ່ປົກຄອງດ້ວຍຫຼັກການອິດສະລາມ.

ກ່ອນ​ການ​ມາ​ເຖິງ​ຂອງ​ສາດສະດາ Muhammad ໃນ Medina, ເມືອງ​ດັ່ງກ່າວ​ເປັນ​ທີ່​ຕັ້ງ​ຂອງ​ຊົນ​ເຜົ່າ​ຢິວ​ຫລາຍ​ເຜົ່າ, ລວມທັງ Banu Qaynuqa, Banu Nadir, ແລະ Banu Qurayza. ຊົນເຜົ່າເຫຼົ່ານີ້ມີບົດບາດສໍາຄັນໃນເສດຖະກິດຂອງເມືອງແລະຊີວິດທາງດ້ານການເມືອງ. ລັດຖະທຳມະນູນຂອງ Medina ໄດ້ອະນຸຍາດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າມີສິດເສລີພາບໃນການປະຕິບັດສາດສະໜາກິດ ແລະ ຄຸ້ມຄອງວຽກງານພາຍໃນຂອງເຂົາເຈົ້າຢ່າງເປັນເອກະລາດ ຕາບໃດທີ່ເຂົາເຈົ້າປະຕິບັດຕາມຂໍ້ກຳນົດຂອງລັດຖະທຳມະນູນ ແລະ ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການປ້ອງກັນເມືອງ.

ຄວາມ​ສຳພັນ​ຂອງ​ສາດສະດາ​ກັບ​ບັນດາ​ເຜົ່າ​ຢິວ​ໃນ​ເບື້ອງ​ຕົ້ນ​ແມ່ນ​ອີງ​ໃສ່​ການ​ເຄົາລົບ ​ແລະ ການ​ຮ່ວມ​ມື​ເຊິ່ງກັນ​ແລະ​ກັນ. ເຜົ່າ​ຢິວ​ຖືກ​ຖື​ວ່າ​ເປັນ​ສ່ວນ​ໜຶ່ງ​ຂອງ​ຊຸມ​ຊົນ​ເມ​ດີ​ນານ​ທີ່​ໃຫຍ່​ກວ່າ, ແລະ​ຄາດ​ວ່າ​ຈະ​ປະກອບສ່ວນ​ຮັກສາ​ຄວາມ​ປອດ​ໄພ​ຂອງ​ເມືອງ​ແລະ​ຍຶດໝັ້ນ​ສັນຍາ​ສັນຕິພາບ​ທີ່​ວາງ​ໄວ້​ໃນ​ລັດຖະທຳ​ມະນູນ.

ລັດຖະທຳ​ມະນູນ​ຂອງ Medina ​ແລະ ການ​ນຳພາ​ຂອງ​ສາດສະດາ​ໄດ້​ສ້າງ​ສັງຄົມ​ທີ່​ມີ​ການ​ສົນທະນາ ​ແລະ ການ​ຮ່ວມ​ມື​ລະຫວ່າງ​ຊຸມ​ຊົນ​ທາງ​ສາສະໜາ​ທີ່​ແຕກ​ຕ່າງ​ກັນ. ອິດສະລາມ​ເນັ້ນ​ໜັກ​ເຖິງ​ຄວາມ​ເຄົາລົບ​ນັບຖື​ຕໍ່​ຜູ້​ຄົນ​ໃນ​ໜັງສື (ຊາວ​ຢິວ ແລະ​ຄລິດສະຕຽນ), ໂດຍ​ໄດ້​ຮັບ​ຮູ້​ມໍລະດົກ​ທາງ​ສາສະໜາ ແລະ​ຄຸນຄ່າ​ລວມລະຫວ່າງ​ສາສະໜາ​ອັບຣາຮາມ.

ແລະ ຢ່າ​ໂຕ້​ຖຽງ​ກັບ​ຜູ້​ຄົນ​ໃນ​ພຣະ​ຄຳ​ພີ ເວັ້ນ​ເສຍ​ແຕ່​ໃນ​ທາງ​ທີ່​ດີ​ທີ່​ສຸດ, ຍົກ​ເວັ້ນ​ແຕ່​ຜູ້​ທີ່​ກະທຳ​ຄວາມ​ບໍ່​ຍຸຕິທຳ​ໃນ​ບັນ​ດາ​ພວກ​ເຂົາ, ແລະ​ກ່າວ​ວ່າ, 'ພວກ​ເຮົາ​ເຊື່ອ​ໃນ​ສິ່ງ​ທີ່​ໄດ້​ເປີດ​ເຜີຍ​ຕໍ່​ພວກ​ເຮົາ ແລະ​ເປີດ​ເຜີຍ​ຕໍ່​ພວກ​ທ່ານ. ແລະ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ຂອງ​ພວກ​ເຮົາ​ແລະ​ພຣະ​ເຈົ້າ​ຂອງ​ພວກ​ທ່ານ​ເປັນ​ຫນຶ່ງ​ດຽວ, ແລະ​ພວກ​ເຮົາ​ເປັນ​ຊາວ​ມຸດ​ສະ​ລິ​ມ [ໃນ​ການ​ຍອມ​ຈໍາ​ນົນ​] ຕໍ່​ພຣະ​ອົງ.' (Surah AlAnkabut, 29:46)

ຂໍ້​ນີ້​ສະ​ແດງ​ໃຫ້​ເຫັນ​ເຖິງ​ຈິດ​ໃຈ​ຂອງ​ຄວາມ​ອົດ​ທົນ ແລະ ຄວາມ​ເຂົ້າ​ໃຈ​ທີ່​ເປັນ​ຮູບ​ຮ່າງ​ສາຍ​ພົວ​ພັນ​ທາງ​ສາດ​ສະ​ໜາ​ໃນ Medina ໃນ​ສະ​ໄໝ​ຂອງ​ສາດ​ສະ​ດາ. ຊາວຢິວ, ຊາວຄຣິສຕຽນ, ແລະຄົນອື່ນໆທີ່ບໍ່ແມ່ນຊາວມຸດສະລິມໄດ້ຮັບສິດເສລີພາບໃນການນະມັດສະການ ແລະຮັກສາຮີດຄອງປະເພນີຂອງເຂົາເຈົ້າ, ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນລັກສະນະຫຼາຍຝ່າຍຂອງສັງຄົມ Medan.

​ເຖິງ​ວ່າ​ມີ​ການ​ຮ່ວມ​ມື​ໃນ​ເບື້ອງ​ຕົ້ນ, ຄວາມ​ເຄັ່ງ​ຕຶງ​ໄດ້​ເກີດ​ຂຶ້ນ​ລະຫວ່າງ​ປະຊາ​ຄົມ​ຊາວ​ມຸດ​ສະ​ລິ​ມ ກັບ​ຊາວ​ຢິວ​ບາງ​ເຜົ່າ​ໃນ​ເມືອງ Medina, ​ໂດຍ​ສະ​ເພາະ​ແມ່ນ​ເມື່ອ​ບາງ​ຊົນ​ເຜົ່າ​ໄດ້​ຝ່າຝືນ​ລັດຖະທຳ​ມະນູນ​ໂດຍ​ສົມ​ຮູ້​ຮ່ວມ​ຄິດ​ກັບ​ສັດຕູ​ພາຍ​ນອກ​ຂອງ​ຊາວ​ມຸດ​ສະ​ລິມ. ຄວາມຂັດແຍ້ງເຫຼົ່ານີ້ໃນທີ່ສຸດກໍ່ນໍາໄປສູ່ການປະເຊີນຫນ້າທາງທະຫານແລະການຂັບໄລ່ຊາວຢິວບາງຊົນເຜົ່າອອກຈາກ Medina. ແນວໃດກໍ່ຕາມ, ເຫດການເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນສະເພາະຕໍ່ກັບການລະເມີດລັດຖະທໍາມະນູນ ແລະບໍ່ໄດ້ຊີ້ໃຫ້ເຫັນເຖິງນະໂຍບາຍທີ່ກວ້າງຂວາງກວ່າຂອງການຍົກເວັ້ນ ຫຼືການຈໍາແນກຕໍ່ຊາວຢິວ ຫຼືຊຸມຊົນອື່ນໆທີ່ບໍ່ແມ່ນຊາວມຸດສະລິມ.

ຂອບ​ການ​ລວມ​ຂອງ​ລັດຖະທຳ​ມະນູນ​ຂອງ Medina ຍັງ​ຄົງ​ເປັນ​ຕົວ​ຢ່າງ​ອັນ​ສຳຄັນ​ຂອງ​ວິ​ທີ​ທີ່​ສັງຄົມ​ສ່ວນ​ໃຫຍ່​ຂອງ​ຊາວ​ມຸດ​ສະ​ລິ​ມສາມາດ​ຮັບ​ເອົາ​ລັດທິ​ຫຼາຍ​ຝ່າຍ​ທາງ​ສາສະໜາ ​ແລະ ການ​ຢູ່​ຮ່ວມ​ກັນ​ໂດຍ​ສັນຕິ.

8. ໂຄງສ້າງສັງຄົມການເມືອງຂອງ Medina: ການປົກຄອງ ແລະການບໍລິຫານ

ການ​ປົກຄອງ​ຂອງ Medina ພາຍ​ໃຕ້​ການ​ເປັນ​ສາດສະດາ Muhammad ​ເປັນ​ຕົວ​ແທນ​ໃຫ້​ແກ່​ການ​ອອກ​ຈາກ​ການ​ນຳພາ​ຂອງ​ຊົນ​ເຜົ່າ​ຂອງ​ອາຣັບບີ​ຊາ​ອຸ​ດິດ ​ໂດຍ​ປ່ຽນ​ແທນ​ລະບົບ​ການ​ເມືອງ​ສັງຄົມ​ທີ່​ມີ​ໂຄງສ້າງ ​ແລະ ​ເປັນ​ເອກະ​ພາບ​ກັນ. ລະບົບນີ້ແມ່ນອີງໃສ່ຫຼັກການຂອງຄວາມຍຸຕິທໍາ, ການປຶກສາຫາລື (shura), ແລະສະຫວັດດີການຂອງຊຸມຊົນທັງຫມົດ, ການສ້າງແຜນຜັງສໍາລັບການປົກຄອງອິດສະລາມທີ່ຈະມີອິດທິພົນຕໍ່ອານາຈັກແລະອາລະຍະທໍາອິດສະລາມໃນອະນາຄົດ.

ການ​ນຳພາ​ຂອງ​ສາດສະດາ Muhammad ໃນ Medina ​ແມ່ນ​ທັງ​ທາງ​ວິນ​ຍານ ​ແລະ ທາງ​ດ້ານ​ການ​ເມືອງ. ບໍ່ເຫມືອນກັບຜູ້ປົກຄອງຂອງອານາຈັກໃກ້ຄຽງ, ຜູ້ທີ່ມັກຈະປົກຄອງດ້ວຍອໍານາດຢ່າງແທ້ຈິງ, ການນໍາພາຂອງສາດສະດາໄດ້ຖືກຮາກຖານຢູ່ໃນກອບທາງດ້ານສິນທໍາແລະຈັນຍາບັນທີ່ສະຫນອງໃຫ້ໂດຍ Quran ແລະ Sunnah ຂອງລາວ (ຕົວຢ່າງ. ແບບການນຳພາຂອງລາວໄດ້ເນັ້ນໃສ່ການສ້າງຄວາມເຫັນດີເຫັນພ້ອມ, ການປຶກສາຫາລື ແລະ ຄວາມຍຸຕິທຳ, ເຊິ່ງໄດ້ຊ່ວຍສ້າງຄວາມສາມັກຄີ ແລະ ຄວາມໄວ້ເນື້ອເຊື່ອໃຈໃນບັນດາກຸ່ມຄົນຕ່າງໆໃນ Medina.

ສາດສະດາເປັນຜູ້ນໍາທາງສາສະຫນາ

ໃນ​ຖາ​ນະ​ເປັນ​ຜູ້​ສົ່ງ​ຂ່າວ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ, ສາດ​ສະ​ດາ Muhammad ໄດ້​ຮັບ​ຜິດ​ຊອບ​ໃນ​ການ​ຊີ້​ນຳ​ປະ​ຊາ​ຄົມ​ຊາວ​ມຸດ​ສະ​ລິມ ໃນ​ການ​ປະ​ຕິ​ບັດ​ສາດ​ສະ​ໜາ​ກິດ ແລະ ຄຳ​ສອນ. ການນໍາພາທາງວິນຍານນີ້ແມ່ນສໍາຄັນໃນການຮັກສາຄວາມຊື່ສັດທາງສິນທໍາຂອງ com​ເປັນ​ເອກະ​ພາບ ​ແລະ ຮັບປະກັນ​ບັນດາ​ນະ​ໂຍບາຍ​ດ້ານ​ສັງຄົມ, ການ​ເມືອງ, ​ເສດຖະກິດ​ສອດຄ່ອງ​ກັບ​ຫຼັກການ​ອິດສະ​ລາມ. ບົດບາດຂອງລາວໃນຖານະເປັນຜູ້ນໍາທາງສາສະຫນາໄດ້ຂະຫຍາຍໄປເຖິງການຕີຄວາມຫມາຍການເປີດເຜີຍຂອງ Quranic ແລະໃຫ້ຄໍາແນະນໍາໃນທຸກໆດ້ານຂອງຊີວິດ, ຕັ້ງແຕ່ການນະມັດສະການຈົນເຖິງການພົວພັນລະຫວ່າງບຸກຄົນ.

ສາດສະດາໃນຖານະເປັນຜູ້ນໍາທາງດ້ານການເມືອງ

ທາງ​ດ້ານ​ການ​ເມືອງ, ສາດສະດາ Muhammad ​ເຮັດ​ໜ້າ​ທີ່​ເປັນ​ປະມຸກ​ລັດ, ມີ​ຄວາມ​ຮັບຜິດຊອບ​ໃນ​ການ​ຮັກສາ​ກົດໝາຍ ​ແລະ ຄວາມ​ເປັນ​ລະບຽບ​ຮຽບຮ້ອຍ, ​ແກ້​ໄຂ​ຂໍ້​ຂັດ​ແຍ່ງ, ​ແລະ ປ້ອງ​ກັນ Medina ຈາກ​ການ​ຂົ່ມຂູ່​ຈາກ​ພາຍ​ນອກ. ລັດຖະທໍາມະນູນຂອງ Medina ໄດ້ກໍານົດພາລະບົດບາດນີ້ຢ່າງເປັນທາງການ, ໃຫ້ສິດອໍານາດໃນການຕັດສິນລະຫວ່າງຝ່າຍຕ່າງໆພາຍໃນເມືອງ. ການຕັດສິນໃຈຂອງລາວແມ່ນອີງໃສ່ຫຼັກການ Quranic ແລະແນວຄວາມຄິດຂອງຄວາມຍຸດຕິທໍາ, ເຊິ່ງເປັນຈຸດໃຈກາງຂອງການນໍາພາຂອງລາວ. ບົດບາດສອງຢ່າງນີ້—ທັງທາງສາສະໜາ ແລະທາງດ້ານການເມືອງ—ໄດ້ອະນຸຍາດໃຫ້ລາວເຊື່ອມໂຍງສິດອຳນາດທາງວິນຍານ ແລະທາງໂລກ, ຮັບປະກັນວ່າການປົກຄອງຂອງ Medina ໄດ້ຮາກຖານຢູ່ໃນຄຸນຄ່າຂອງອິດສະລາມຢ່າງເລິກເຊິ່ງ.

ແນວ​ຄວາມ​ຄິດ ofshura (ການ​ປຶກ​ສາ​ຫາ​ລື​) ເປັນ​ລັກ​ສະ​ນະ​ທີ່​ສໍາ​ຄັນ​ຂອງ​ໂຄງ​ປະ​ກອບ​ການ​ປົກ​ຄອງ​ໃນ Medina​. Shura ຫມາຍເຖິງການປະຕິບັດການປຶກສາຫາລືກັບສະມາຊິກຊຸມຊົນ, ໂດຍສະເພາະຜູ້ທີ່ມີຄວາມຮູ້ແລະປະສົບການ, ກ່ອນທີ່ຈະຕັດສິນໃຈທີ່ສໍາຄັນ. ຫຼັກ​ການ​ນີ້​ໄດ້​ຖືກ​ປະ​ຈໍາ​ໄວ້​ໃນ Quran ໄດ້:

ແລະ​ຜູ້​ທີ່​ໄດ້​ຕອບ​ສະ​ຫນອງ​ຕໍ່​ພຣະ​ຜູ້​ເປັນ​ເຈົ້າ​ຂອງ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ແລະ​ການ​ອະ​ທິ​ຖານ​ຂອງ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ຖືກ​ກໍາ​ນົດ​ໂດຍ​ການ​ປຶກ​ສາ​ຫາ​ລື​ລະ​ຫວ່າງ​ເຂົາ​ເຈົ້າ. (Surah AshShura, 42: 38)

Shura ໄດ້​ຮັບ​ການ​ຈ້າງ​ງານ​ໃນ​ຫຼາຍ​ເລື່ອງ, ລວມ​ທັງ​ຍຸດ​ທະ​ສາດ​ການ​ທະ​ຫານ, ນະ​ໂຍ​ບາຍ​ສາ​ທາ​ລະ​ນະ, ແລະ​ສະ​ຫວັດ​ດີ​ການ​ຊຸມ​ຊົນ. ສາດສະດາ​ຈະ​ປຶກສາ​ຫາລື​ກັບ​ສະຫາຍ​ຂອງ​ເພິ່ນ​ເລື້ອຍໆກ່ຽວ​ກັບ​ບັນຫາ​ທີ່​ສຳຄັນ, ສະທ້ອນ​ເຖິງ​ຄຳ​ໝັ້ນ​ສັນຍາ​ຂອງ​ເພິ່ນ​ໃນ​ການ​ຕັດສິນ​ໃຈ​ລວມ. ວິທີການນີ້ບໍ່ພຽງແຕ່ສົ່ງເສີມການມີສ່ວນຮ່ວມຈາກຊຸມຊົນເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ຍັງສົ່ງເສີມຄວາມຮູ້ສຶກຂອງຄວາມຮັບຜິດຊອບລວມສໍາລັບຄວາມເປັນຢູ່ຂອງ Ummah (ຊຸມຊົນຊາວມຸດສະລິມ.

ຍົກ​ຕົວ​ຢ່າງ, ໃນ​ລະ​ຫວ່າງ​ການ​ສູ້​ຮົບ​ຂອງ Uhud, ສາດ​ສະ​ດາ​ໄດ້​ປຶກ​ສາ​ຫາ​ລື​ກັບ​ສະ​ຫາຍ​ຂອງ​ຕົນ​ກ່ຽວ​ກັບ​ການ​ວ່າ​ຈະ​ປ້ອງ​ກັນ​ເມືອງ​ຈາກ​ພາຍ​ໃນ​ກໍາ​ແພງ​ຫີນ​ຂອງ​ຕົນ​ຫຼື​ການ​ປະ​ກອບ​ສັດ​ຕູ​ໃນ​ການ​ສູ້​ຮົບ​ເປີດ. ເຖິງແມ່ນວ່າຄວາມມັກສ່ວນຕົວຂອງລາວແມ່ນຢູ່ພາຍໃນເມືອງ, ຄວາມຄິດເຫັນສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນເພື່ອອອກໄປແລະປະເຊີນຫນ້າກັບກອງທັບ Quraysh ໃນສະຫນາມເປີດ. ສາດ​ສະ​ດາ​ໄດ້​ເຄົາ​ລົບ​ການ​ຕັດ​ສິນ​ໃຈ​ນີ້, ສະ​ແດງ​ໃຫ້​ເຫັນ​ຄໍາ​ຫມັ້ນ​ສັນ​ຍາ​ຂອງ​ຕົນ​ຕໍ່​ຫຼັກ​ການ​ຂອງ​ການ​ປຶກ​ສາ​ຫາ​ລື, ເຖິງ​ແມ່ນ​ວ່າ​ມັນ​ບໍ່​ສອດ​ຄ່ອງ​ກັບ​ທັດ​ສະ​ນະ​ຂອງ​ຕົນ​ເອງ.

ຄວາມ​ຍຸຕິ​ທຳ​ແມ່ນ​ໜຶ່ງ​ໃນ​ເສົາ​ຄ້ຳ​ໃຈກາງ​ຂອງ​ລະບົບ​ການ​ປົກຄອງ​ຂອງ​ອິດສະ​ລາມ​ໃນ​ເມືອງ Medina. ການບໍລິຫານຂອງສາດສະດາ Muhammad ໄດ້ສຸມໃສ່ການຮັບປະກັນວ່າຄວາມຍຸຕິທໍາແມ່ນສາມາດເຂົ້າເຖິງໄດ້ກັບທຸກຄົນ, ໂດຍບໍ່ຄໍານຶງເຖິງສະຖານະພາບທາງສັງຄົມ, ຄວາມຮັ່ງມີ, ຫຼືຄວາມກ່ຽວຂ້ອງຂອງຊົນເຜົ່າ. ນີ້​ແມ່ນ​ທາງ​ກົງ​ກັນ​ຂ້າມ​ຢ່າງ​ຮ້າຍ​ແຮງ​ກັບ​ລະ​ບົບ​ອາ​ຣັບ​ກ່ອນ​ອິດ​ສະ​ລາມ, ບ່ອນ​ທີ່​ຄວາມ​ຍຸ​ຕິ​ທຳ​ມັກ​ມີ​ອະ​ຄະ​ຕິ​ຕໍ່​ຊົນ​ເຜົ່າ​ທີ່​ມີ​ອຳ​ນາດ ຫຼື​ບຸກ​ຄົນ.

ລະບົບ Qadi (ຕຸລາການ)

ລະບົບຕຸລາການໃນ Medina ພາຍໃຕ້ສາດສະດາແມ່ນອີງໃສ່ຫຼັກການ Quranic ແລະ Sunnah. ສາດ​ສະ​ດາ​ເອງ​ໄດ້​ເຮັດ​ໜ້າ​ທີ່​ເປັນ​ຜູ້​ພິ​ພາກ​ສາ, ແກ້​ໄຂ​ຂໍ້​ຂັດ​ແຍ່ງ ແລະ ຮັບ​ປະ​ກັນ​ວ່າ​ຄວາມ​ຍຸດ​ຕິ​ທຳ​ໄດ້​ຮັບ​ໃຊ້. ເມື່ອເວລາຜ່ານໄປ, ເມື່ອຊຸມຊົນຊາວມຸດສະລິມເຕີບໃຫຍ່, ລາວໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງບຸກຄົນໃຫ້ເຮັດຫນ້າທີ່ asqadis (ຜູ້ພິພາກສາ) ເພື່ອຊ່ວຍບໍລິຫານຄວາມຍຸດຕິທໍາຕາມກົດຫມາຍອິດສະລາມ. ຜູ້​ພິພາກສາ​ເຫຼົ່າ​ນີ້​ຖືກ​ຄັດ​ເລືອກ​ໂດຍ​ອີງ​ໃສ່​ຄວາມ​ຮູ້​ກ່ຽວ​ກັບ​ຄຳ​ສອນ​ຂອງ​ອິດສະ​ລາມ, ຄວາມ​ຊື່​ສັດ, ​ແລະ ຄວາມ​ສາມາດ​ຕັດສິນ​ຢ່າງ​ຍຸດຕິ​ທຳ.

ວິ​ທີ​ການ​ຂອງ​ສາດ​ສະ​ດາ​ໃນ​ການ​ຍຸ​ຕິ​ທໍາ​ໄດ້​ເນັ້ນ​ຫນັກ​ໃສ່​ຄວາມ​ຍຸ​ຕິ​ທໍາ​ແລະ​ຄວາມ​ເປັນ​ກາງ. ເຫດການທີ່ມີຊື່ສຽງອັນໜຶ່ງກ່ຽວຂ້ອງກັບແມ່ຍິງຄົນໜຶ່ງຈາກຄອບຄົວທີ່ມີຊື່ສຽງທີ່ຖືກຈັບໄດ້ວ່າເປັນການລັກລອບ. ບາງ​ຄົນ​ໄດ້​ແນະນຳ​ວ່າ​ນາງ​ຈະ​ພົ້ນ​ຈາກ​ການ​ລົງ​ໂທດ​ຍ້ອນ​ຖານະ​ສູງ​ຂອງ​ນາງ. ຄໍາຕອບຂອງສາດສະດາແມ່ນຈະແຈ້ງ:

ຄົນ​ກ່ອນ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ຖືກ​ທຳລາຍ​ຍ້ອນ​ວ່າ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ເຄີຍ​ລົງໂທດ​ທາງ​ກົດໝາຍ​ແກ່​ຄົນ​ທຸກ​ຍາກ ແລະ​ໃຫ້​ອະໄພ​ຄົນ​ຮັ່ງມີ ໂດຍ​ພຣະອົງ​ຢູ່​ໃນ​ມື​ຂອງ​ຂ້ານ້ອຍ! ຖ້າ Fatima, ລູກ​ສາວ​ຂອງ Muhammad, ຂ້າ​ພະ​ເຈົ້າ​ຈະ​ໄດ້​ລັກ. ຕັດມືຂອງນາງອອກ.

ຄໍາ​ຖະ​ແຫຼງ​ການ​ນີ້​ເປັນ​ຕົວ​ຢ່າງ​ຂອງ​ຄໍາ​ຫມັ້ນ​ສັນ​ຍາ​ຕໍ່​ຄວາມ​ຍຸດ​ຕິ​ທໍາ​ໃນ​ການ​ຄຸ້ມ​ຄອງ​ລັດ​ອິດ​ສະ​ລາມ, ບ່ອນ​ທີ່​ກົດ​ຫມາຍ​ໄດ້​ນໍາ​ໃຊ້​ເທົ່າ​ທຽມ​ກັນ​ກັບ​ທຸກ​ຄົນ, ໂດຍ​ບໍ່​ສົນ​ເລື່ອງ​ຂອງ​ສັງ​ຄົມ​ຂອງ​ເຂົາ​ເຈົ້າ. ວິທີ​ການ​ຍຸຕິ​ທຳ​ແບບ​ຍຸຕິ​ທຳ​ນີ້​ໄດ້​ຊ່ວຍ​ເພີ່ມ​ຄວາມ​ໄວ້​ເນື້ອ​ເຊື່ອ​ໃຈ​ໃນ​ລະບົບ​ຕຸລາການ ​ແລະ ປະກອບສ່ວນ​ເຂົ້າ​ໃນ​ຄວາມ​ໝັ້ນຄົງ​ຂອງ Medina.

ໜຶ່ງ​ໃນ​ລັກສະນະ​ກຳນົດ​ຂອງ​ຍຸກ Medina ​ແມ່ນ​ການ​ເນັ້ນ​ໃສ່​ສະຫວັດດີ​ການ​ສັງຄົມ ​ແລະ ຄວາມ​ຮັບຜິດຊອບ​ສາທາລະນະ. ຄໍາສອນຂອງ Quran ແລະການສອນຂອງສາດສະດາໄດ້ໃຫ້ຄວາມສໍາຄັນອັນໃຫຍ່ຫຼວງຕໍ່ການດູແລຄົນຂັດສົນ, ການປົກປ້ອງຜູ້ທີ່ມີຄວາມສ່ຽງ, ແລະການແຈກຢາຍຄວາມຮັ່ງມີທີ່ເທົ່າທຽມກັນ. ຈຸດ​ສຸມ​ກ່ຽວ​ກັບ​ຄວາມ​ຍຸ​ຕິ​ທຳ​ທາງ​ສັງ​ຄົມ​ນີ້​ແມ່ນ​ຈຸດ​ເດັ່ນ​ຂອງ​ການ​ຄຸ້ມ​ຄອງ​ລັດ​ອິດ​ສະ​ລາມ​ໃນ Medina.

ຊາກາດ ແລະ ຊາດາກາ (ການກຸສົນ)

Zakat, ໜຶ່ງ​ໃນ​ຫ້າ​ເສົາ​ຄ້ຳ​ຂອງ​ອິດ​ສະ​ລາມ, ໄດ້​ຖືກ​ຈັດ​ຕັ້ງ​ເປັນ​ສະ​ຖາ​ບັນ​ໃນ​ໄລ​ຍະ​ສະ​ໄໝ Medina ເປັນ​ຮູບ​ແບບ​ການ​ກຸ​ສົນ​ທີ່​ຈຳ​ເປັນ. ຊາວມຸດສະລິມທຸກຄົນທີ່ມີວິທີການທາງດ້ານການເງິນແມ່ນຕ້ອງການໃຫ້ສ່ວນຫນຶ່ງຂອງຄວາມຮັ່ງມີຂອງພວກເຂົາ (ໂດຍປົກກະຕິ 2.5% ຂອງເງິນຝາກປະຢັດ) ໃຫ້ກັບຜູ້ທີ່ຕ້ອງການ. Zakat ບໍ່ພຽງແຕ່ເປັນພັນທະທາງສາສະໜາເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ຍັງເປັນນະໂຍບາຍສັງຄົມທີ່ແນໃສ່ຫຼຸດຜ່ອນຄວາມທຸກຍາກ, ສົ່ງເສີມຄວາມສະເໝີພາບທາງດ້ານເສດຖະກິດ ແລະ ສົ່ງເສີມຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງຊຸມຊົນ.

ນອກຈາກ zakat, ຊາວມຸດສະລິມໄດ້ຮັບການຊຸກຍູ້ໃຫ້ບໍລິຈາກດາກາ (ຄວາມໃຈບຸນແບບສະຫມັກໃຈ) ເພື່ອສະຫນັບສະຫນູນຜູ້ທຸກຍາກ, ເດັກກໍາພ້າ, ແມ່ຫມ້າຍ, ແລະນັກທ່ອງທ່ຽວ. ການເນັ້ນໃສ່ການບໍລິຈາກເພື່ອການກຸສົນໄດ້ຊ່ວຍສ້າງວັດທະນະທໍາແຫ່ງຄວາມເອື້ອເຟື້ອເພື່ອແຜ່ ແລະ ການສະໜັບສະໜູນເຊິ່ງກັນ ແລະກັນ, ເຊິ່ງເປັນສິ່ງສໍາຄັນເພື່ອຮັບປະກັນວ່າບໍ່ມີໃຜໃນຊຸມຊົນຖືກປະຖິ້ມໄວ້ໂດຍບໍ່ມີທາງທີ່ຈະຢູ່ລອດໄດ້.

ໂຄງສ້າງພື້ນຖານ ແລະການບໍລິການສາທາລະນະ

ອຳນາດ​ການ​ປົກຄອງ Medina ຍັງ​ໄດ້​ຮັບຜິດຊອບ​ຕໍ່​ການ​ພັດທະນາ​ພື້ນຖານ​ໂຄງ​ລ່າງ​ສາທາລະນະ ​ແລະ ການ​ບໍລິການ. ສາດສະດາຈານ ມສ. Mosques ບໍ່​ພຽງ​ແຕ່​ເປັນ​ບ່ອນ​ໄຫວ້​ອາ​ໄລ​ເທົ່າ​ນັ້ນ​ແຕ່​ຍັງ​ເປັນ​ສູນ​ກາງ​ການ​ສຶກ​ສາ, ການ​ບໍ​ລິ​ການ​ສັງ​ຄົມ, ແລະ​ການ​ເຕົ້າ​ໂຮມ​ຊຸມ​ຊົນ.

ສະ​ຫວັດ​ດີ​ການ​ຂອງ​ຊຸມ​ຊົນ​ໄດ້​ຂະ​ຫຍາຍ​ການ​ດູ​ແລ​ສິ່ງ​ແວດ​ລ້ອມ​ເຊັ່ນ​ດຽວ​ກັນ. ສາດສະດາ Muhammad ສະຫນັບສະຫນູນສໍາລັບການອະນຸລັກຊັບພະຍາກອນແລະການປົກປ້ອງທີ່ຢູ່ອາໄສທໍາມະຊາດ. ຄໍາສອນຂອງພຣະອົງໄດ້ຊຸກຍູ້ໃຫ້ຊາວມຸດສະລິມປະຕິບັດຕໍ່ສັດດ້ວຍຄວາມເມດຕາ ແລະຫຼີກລ່ຽງຄວາມສິ້ນເປືອງ, ສະທ້ອນໃຫ້ເຫັນເຖິງວິທີການປົກຄອງທີ່ກວມເອົາບໍ່ພຽງແຕ່ສະຫວັດດີການຂອງມະນຸດເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ຍັງເປັນການເບິ່ງແຍງໂລກທໍາມະຊາດ.

ການ​ປົກຄອງ​ຂອງ Medina ​ໃນ​ສະ​ໄໝ​ຂອງ​ສາດສະດາ​ຍັງ​ຮຽກຮ້ອງ​ໃຫ້​ມີ​ການຈັດ​ຕັ້ງ​ລະບົບ​ປ້ອງ​ກັນ​ປະ​ເທດ​ເພື່ອ​ປົກ​ປ້ອງ​ເມືອງ​ຈາກ​ການ​ຂົ່ມຂູ່​ຈາກ​ພາຍ​ນອກ. ຊຸມ​ຊົນ​ຊາວ​ມຸດ​ສະ​ລິມ​ໃນ​ຕອນ​ຕົ້ນ​ໄດ້​ປະ​ເຊີນ​ກັບ​ຄວາມ​ເປັນ​ສັດຕູ​ຢ່າງ​ໃຫຍ່​ຫຼວງ​ຈາກ Quraysh ຂອງ Mecca, ເຊັ່ນ​ດຽວ​ກັນ​ກັບ​ຊົນ​ເຜົ່າ​ອື່ນໆ​ແລະ​ກຸ່ມ​ທີ່​ຄັດ​ຄ້ານ​ການ​ແຜ່​ກະ​ຈາຍ​ຂອງ Islam​. ໃນການຕອບໂຕ້, ສາດສະດາ Muhammad ໄດ້ສ້າງຕັ້ງລະບົບການທະຫານທີ່ມີທັງການຈັດຕັ້ງແລະຈັນຍາບັນ, ໂດຍມີກົດລະບຽບການມີສ່ວນຮ່ວມທີ່ຊັດເຈນທີ່ສອດຄ່ອງກັບຫຼັກການອິດສະລາມຂອງຄວາມຍຸດຕິທໍາແລະຄວາມເມດຕາ.

ກົດລະບຽບການມີສ່ວນພົວພັນ

ຄໍາ​ສອນ​ຂອງ Quran ແລະ​ສາດ​ສະ​ດາ​ໄດ້​ເນັ້ນ​ຫນັກ​ວ່າ​ການ​ສູ້​ຮົບ​ພຽງ​ແຕ່​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ປະ​ຕິ​ບັດ​ໃນ​ການ​ປ້ອງ​ກັນ​ຕົນ​ເອງ​ແລະ​ພົນ​ລະ​ເຮືອນ​, ບໍ່​ແມ່ນ​ການ​ຕໍ່​ສູ້​, ແມ່​ຍິງ​, ເດັກ​ນ້ອຍ​, ແລະ​ຜູ້​ສູງ​ອາ​ຍຸ​ຈະ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ປົກ​ປ້ອງ​. ສາດສະດາ Muhammad ​ໄດ້​ຊີ້​ແຈງ​ເຖິງ​ກົດ​ລະບຽບ​ການ​ປະພຶດ​ໃນ​ລະຫວ່າງ​ສົງຄາມ, ​ເຊິ່ງຫ້າມ​ການ​ສັງຫານ​ຜູ້​ບໍ່​ໄດ້​ຕໍ່ສູ້, ການ​ທຳລາຍ​ຜົນລະປູກ ​ແລະ ຊັບ​ສິນ, ​ແລະ ການ​ຂົ່ມ​ເຫັງ​ນັກ​ໂທດ​ສົງຄາມ.

ຫຼັກ​ການ​ສັດ​ສ່ວນ​ໃນ​ການ​ສູ້​ຮົບ​ຍັງ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ເນັ້ນ​ໜັກ​ວ່າ, ການ​ຮັບ​ປະ​ກັນ​ການ​ຕອບ​ໂຕ້​ທາງ​ການ​ທະ​ຫານ​ແມ່ນ​ເໝາະ​ສົມ​ກັບ​ລະ​ດັບ​ໄພ​ຂົ່ມ​ຂູ່. ວິທີທາງຈັນຍາບັນໃນການເຮັດສົງຄາມນີ້ ໄດ້ຊ່ວຍແຍກຄວາມແຕກຕ່າງຂອງທະຫານມຸດສະລິມຈາກຍຸດທະວິທີທີ່ໂຫດຮ້າຍ ແລະ ບໍ່ຈຳແນກຂອງຊົນເຜົ່າອື່ນ ແລະ ຈັກກະພັດໃນພາກພື້ນ.

ການສູ້ຮົບຂອງ Badr ແລະການປ້ອງກັນຂອງ Medina

ໜຶ່ງ​ໃນ​ການ​ມີ​ສ່ວນ​ຮ່ວມ​ທາງ​ທະຫານ​ທີ່​ສຳຄັນ​ທີ່​ສຸດ​ໃນ​ໄລຍະ Medina ແມ່ນ​ການ​ສູ້​ຮົບ​ຂອງ Badrin 624 CE. Quraysh ຂອງ Mecca, ຊອກຫາວິທີທີ່ຈະທໍາລາຍຊຸມຊົນຊາວມຸດສະລິມທີ່ຫຼົບຫນີ, ໄດ້ສົ່ງກອງທັບຂະຫນາດໃຫຍ່ເພື່ອປະເຊີນຫນ້າກັບຊາວມຸດສະລິມຢູ່ໃກ້ກັບນໍ້າສ້າງຂອງ Badr. ​ເຖິງ​ວ່າ​ມີ​ຈຳນວນ​ຫຼາຍ​ກວ່າ​ໝູ່​ກໍ່ຕາມ, ​ແຕ່​ກຳລັງ​ຊາວ​ມຸດ​ສະ​ລິ​ມ​ໄດ້​ຮັບ​ໄຊຊະນະ​ຢ່າງ​ເດັດດ່ຽວ, ​ເຊິ່ງ​ໄດ້​ຮັບ​ຖື​ວ່າ​ເປັນ​ສັນຍານ​ອັນ​ສູງ​ສົ່ງ​ຂອງ​ຄວາມ​ໂປດ​ປານ​ຂອງ​ພຣະ​ເຈົ້າ ​ແລະ ​ໄດ້​ເສີມ​ຂະຫຍາຍ​ຈິດ​ໃຈ​ຂອງ​ປະຊາ​ຄົມ​ຊາວ​ມຸດ​ສະ​ລິ​ມ.

ໄຊຊະນະ​ນີ້​ຍັງ​ໄດ້​ຮັດ​ແໜ້ນ​ການ​ນຳພາ​ຂອງ​ສາດສະດາ Muhammad ​ແລະ ​ໄດ້​ສ້າງ​ຕັ້ງ Medina ​ໃຫ້​ເປັນ​ລັດ​ທີ່​ມີ​ອຳນາດ ​ແລະ ​ເປັນ​ເອກະ​ພາບ. ການ​ສູ້​ຮົບ​ຂອງ Badr ເປັນ​ຈຸດ​ຫັນ​ປ່ຽນ​ໃນ​ການ​ປະ​ທະ​ກັນ​ຂອງ MuslimQuraysh, ການ​ປ່ຽນ​ແປງ​ຄວາມ​ສົມ​ດູນ​ຂອງ​ອຳ​ນາດ​ໃຫ້​ແກ່​ຊາວ​ມຸດ​ສະ​ລິມ.

ການ​ປ້ອງ​ກັນ​ປະ​ເທດ Medina ແລະ​ຍຸດ​ທະ​ສາດ​ທີ່​ກວ້າງ​ຂວາງ​ຂອງ​ການ​ປົກ​ປ້ອງ​ຊຸມ​ຊົນ​ຊາວ​ມຸດ​ສະ​ລິມ ໄດ້​ກາຍ​ເປັນ​ຈຸດ​ສຸມ​ທີ່​ສຳ​ຄັນ​ຂອງ​ການ​ນຳ​ພາ​ຂອງ​ສາດ​ສະ​ດາ. ຕະຫຼອດຊີວິດຂອງລາວ, ລາວໄດ້ສືບຕໍ່ນໍາພາຂະບວນການທາງທະຫານ, ແຕ່ສະເຫມີໂດຍມີຈຸດປະສົງເພື່ອສ້າງຕັ້ງສັນຕິພາບ, ຄວາມປອດໄພ, ແລະຄວາມຍຸດຕິທໍາສໍາລັບຊາວມຸດສະລິມ Ummah.

9. ໂຄງສ້າງເສດຖະກິດ ແລະການຄ້າໃນ Medina

ການ​ຫັນ​ປ່ຽນ​ທາງ​ເສດຖະກິດ​ຂອງ Medina ​ໃນ​ສະ​ໄໝ​ຂອງ​ສາດສະດາ Muhammad ​ແມ່ນ​ອີກ​ດ້ານ​ໜຶ່ງ​ທີ່​ສຳຄັນ​ຂອງ​ຮູບ​ພາບ​ສັງຄົມ​ຂອງ​ຍຸກ​ນີ້. ​ເສດຖະກິດ​ຂອງ​ເມືອງ​ໄດ້​ພັດທະນາ​ຈາກ​ການ​ເປັນ​ກະສິກຳ ​ແລະ ຊົນ​ເຜົ່າ​ເປັນ​ຕົ້ນຕໍ​ໃຫ້​ກາຍ​ເປັນ​ຄວາມ​ຫຼາກ​ຫຼາຍ, ​ໂດຍ​ສຸມ​ໃສ່​ການ​ຄ້າ, ການ​ຄ້າ, ການ​ດຳ​ເນີນ​ທຸລະ​ກິດ​ທີ່​ມີ​ຈັນຍາ​ບັນ. ຫຼັກການທາງເສດຖະກິດຂອງອິດສະລາມ, ດັ່ງທີ່ໄດ້ວາງໄວ້ໃນ Quran ແລະ Sunnah, ນໍາພາການພັດທະນາຂອງຄໍາສັ່ງທາງເສດຖະກິດໃຫມ່ນີ້.

ກ່ອນ​ການ​ມາ​ເຖິງ​ຂອງ​ອິດ​ສະ​ລາມ, ເສດ​ຖະ​ກິດ​ຂອງ Medina ແມ່ນ​ອີງ​ໃສ່​ການ​ກະ​ສິ​ກຳ. ເນື້ອທີ່ດິນອຸດົມສົມບູນໃນທົ່ວເມືອງໄດ້ສະຫນັບສະຫນູນການປູກພືດທັນຍາຫານ, ທັນຍາພືດ, ແລະພືດອື່ນໆ, ໃນຂະນະທີ່ oasis ອ້ອມຂ້າງໄດ້ສະຫນອງນ້ໍາພຽງພໍສໍາລັບການຊົນລະປະທານ. ໂດຍ​ສະ​ເພາະ​ຊົນ​ເຜົ່າ​ຢິວ​ແມ່ນ​ເປັນ​ທີ່​ຮູ້​ຈັກ​ກ່ຽວ​ກັບ​ຄວາມ​ຊ່ຽວ​ຊານ​ດ້ານ​ກະ​ສິ​ກຳ ແລະ ມີ​ບົດ​ບາດ​ສຳ​ຄັນ​ໃນ​ເສດ​ຖະ​ກິດ​ຂອງ​ເມືອງ.

ພາຍ​ໃຕ້​ການ​ນຳພາ​ຂອງ​ສາດສະດາ​ມູຮຳ​ມັດ, ການ​ຜະລິດ​ກະສິກຳ​ສືບ​ຕໍ່​ເປັນ​ພາກສ່ວນ​ທີ່​ສຳຄັນ​ຂອງ​ເສດຖະກິດ, ​ແຕ່​ມີ​ການ​ປະຕິ​ຮູບ​ທີ່​ຮັບປະກັນ​ຄວາມ​ເປັນ​ທຳ ​ແລະ ການ​ແຈກ​ຢາຍ​ຊັບພະຍາກອນ​ຢ່າງ​ສະ​ເໝີ​ພາບ. ການເປັນເຈົ້າຂອງທີ່ດິນໄດ້ຖືກຄວບຄຸມ, ແລະການສະສົມທີ່ດິນຫຼາຍເກີນໄປໂດຍບຸກຄົນຫຼືຊົນເຜົ່າຈໍານວນຫນ້ອຍໄດ້ຖືກທໍ້ຖອຍໃຈ. ໂດຍປະຕິບັດຕາມການເນັ້ນໜັກຂອງອິດສະລາມກ່ຽວກັບຄວາມຍຸຕິທຳ, ສິດຂອງກຳມະກອນ ແລະ ຄົນງານໄດ້ຮັບການປົກປ້ອງ ແລະ ການຂູດຮີດໃນສັນຍາກະສິກຳຖືກຫ້າມ.

ທີ່ຕັ້ງຍຸດທະສາດຂອງ Medina ໃນເສັ້ນທາງການຄ້າເຊື່ອມຕໍ່ໃນປະເທດອາຣາເບຍ, Levant, ແລະເຢເມນເຮັດໃຫ້ມັນເປັນສູນກາງທີ່ສໍາຄັນສໍາລັບການຄ້າ. ​ເສດຖະກິດ​ຂອງ​ເມືອງ​ໄດ້​ເຕີບ​ໂຕ​ດ້ານ​ການ​ຄ້າ, ​ໂດຍ​ຜູ້​ຄ້າຂາຍ​ສິນຄ້າ​ມີ​ບົດບາດ​ສຳຄັນ​ໃນ​ການ​ໝູນວຽນ​ຂອງ​ສິນຄ້າ​ແລະ​ຄວາມ​ຮັ່ງມີ. ສາດສະດາ Muhammad ເອງເຄີຍເປັນພໍ່ຄ້າທີ່ປະສົບຜົນສໍາເລັດກ່ອນທີ່ຈະໄດ້ຮັບສາດສະດາ, ແລະຄໍາສອນຂອງລາວໄດ້ເນັ້ນຫນັກເຖິງຄວາມສໍາຄັນຂອງຄວາມຊື່ສັດແລະຈັນຍາບັນໃນການຄ້າ.

ການປະຕິບັດການຄ້າຍຸດຕິທຳ

ຫຼັກ​ການ​ດ້ານ​ການ​ຄ້າ​ແລະ​ການ​ຄ້າ​ຂອງ​ລັດ​ອິດ​ສະ​ລາມ, ຕາມ​ການ​ສ້າງ​ຕັ້ງ​ຂຶ້ນ​ໃນ​ໄລ​ຍະ​ສະ​ໄໝ Medina, ແມ່ນ​ອີງ​ໃສ່​ຄວາມ​ຍຸດ​ຕິ​ທຳ, ຄວາມ​ໂປ່ງ​ໃສ, ແລະ ຄວາມ​ເຫັນ​ດີ​ເຫັນ​ພ້ອມ​ເຊິ່ງ​ກັນ​ແລະ​ກັນ. Quran ໄດ້ຫ້າມຢ່າງຈະແຈ້ງກ່ຽວກັບການໂກງ, ການຫຼອກລວງ, ແລະການຂູດຮີດໃນການຄ້າ:

ໃຫ້​ມາດ​ຕະ​ການ​ຢ່າງ​ເຕັມ​ທີ່​ແລະ​ບໍ່​ໄດ້​ເປັນ​ຂອງ​ຜູ້​ທີ່​ເຮັດ​ໃຫ້​ເກີດ​ການ​ສູນ​ເສຍ. ແລະ​ຊັ່ງ​ນໍ້າ​ຫນັກ​ດ້ວຍ​ຄວາມ​ສົມ​ດຸນ​ເທົ່າ​ທຽມ​ກັນ​. (Surah AshShu'ara, 26:181182)

ຄາດ​ວ່າ​ຜູ້​ຄ້າ​ຈະ​ໃຫ້​ນ້ຳ​ໜັກ​ແລະ​ມາດ​ຕະ​ການ​ທີ່​ຖືກ​ຕ້ອງ, ມີ​ຄວາມ​ຈິງ​ໃນ​ການ​ປະ​ຕິ​ບັດ​ຂອງ​ເຂົາ​ເຈົ້າ, ແລະ​ຫຼີກ​ເວັ້ນ​ການ​ສໍ້​ໂກງ. ການຫ້າມ ofriba (usury) ແມ່ນມີຄວາມສໍາຄັນໂດຍສະເພາະໃນການຮັບປະກັນວ່າການເຮັດທຸລະກໍາດ້ານການຄ້າແລະການເງິນໄດ້ຖືກດໍາເນີນຢ່າງມີຈັນຍາບັນ. ເງິນກູ້ທີ່ອີງໃສ່ດອກເບ້ຍ, ເຊິ່ງມີຢູ່ທົ່ວໄປໃນອາຣັບບີ ຊາອຸດິດກ່ອນ, ແມ່ນຖືກກົດໝາຍ, ຍ້ອນວ່າມັນຖືກເຫັນວ່າເປັນການຂູດຮີດ ແລະ ເປັນອັນຕະລາຍຕໍ່ຜູ້ທຸກຍາກ.

ຄຳ​ສອນ​ຂອງ​ສາດ​ສະ​ດາ​ກ່ຽວ​ກັບ​ການ​ຄ້າ​ໄດ້​ຊຸກ​ຍູ້​ໃຫ້​ມີ​ການ​ສ້າງ​ຕະ​ຫຼາດ​ທີ່​ຍຸ​ຕິ​ທຳ ແລະ​ມີ​ຈັນ​ຍາ​ບັນ, ທີ່​ຜູ້​ຊື້ ແລະ ຜູ້​ຂາຍ​ສາ​ມາດ​ດຳ​ເນີນ​ທຸ​ລະ​ກິດ​ໄດ້​ໂດຍ​ບໍ່​ຢ້ານ​ກົວ​ທີ່​ຈະ​ຖືກ​ຫຼອກ​ລວງ ຫຼື​ຂູດ​ຮີດ. ຂອບດ້ານຈັນຍາບັນນີ້ໄດ້ປະກອບສ່ວນໃຫ້ແກ່ຄວາມຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງຂອງ Medina ແລະເຮັດໃຫ້ມັນເປັນຈຸດໝາຍປາຍທາງທີ່ໜ້າສົນໃຈຂອງພໍ່ຄ້າຈາກເຂດອ້ອມຂ້າງ.

ລະບຽບການຕະຫຼາດ

ການ​ສ້າງ​ຕັ້ງ​ຕະຫຼາດ​ທີ່​ມີ​ລະບຽບ​ການ​ເປັນ​ລັກສະນະ​ສຳຄັນ​ອີກ​ອັນ​ໜຶ່ງ​ຂອງ​ລະບົບ​ເສດຖະກິດ​ໃນ Medina. ສາດສະດາ Muhammad ໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງຜູ້ກວດກາຕະຫຼາດ, ທີ່ຮູ້ກັນໃນຊື່ themuhtasib, ເຊິ່ງມີບົດບາດໃນການຄວບຄຸມການເຮັດທຸລະກໍາໃນຕະຫຼາດ, ຮັບປະກັນວ່າພໍ່ຄ້າປະຕິບັດຕາມຫຼັກການອິດສະລາມ, ແລະແກ້ໄຂຄວາມທຸກໂສກຫຼືຂໍ້ຂັດແຍ້ງ. muhtasib ຍັງຮັບປະກັນວ່າລາຄາແມ່ນຍຸດຕິທໍາແລະການປະຕິບັດຜູກຂາດໄດ້ຖືກທໍ້ຖອຍໃຈ.

ກົດ​ລະບຽບ​ຂອງ​ຕະຫຼາດ​ນີ້​ໄດ້​ຊ່ວຍ​ຮັກສາ​ສະຖຽນ​ລະ​ພາບ​ທາງ​ເສດຖະກິດ ​ແລະ ຄວາມ​ໄວ້​ເນື້ອ​ເຊື່ອ​ໃຈ​ລະຫວ່າງ​ຜູ້​ຄ້າ ​ແລະ ຜູ້​ບໍລິ​ໂພ​ກ. ການເນັ້ນໃສ່ການດຳເນີນທຸລະກິດດ້ານຈັນຍາບັນ ໄດ້ສ້າງສະພາບແວດລ້ອມທາງການຄ້າທີ່ຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງ ເຊິ່ງປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນຄວາມສະຫວັດດີພາບຂອງຊຸມຊົນ.

ລະບົບ​ເສດຖະກິດ​ໃນ​ເມືອງ Medina ບໍ່​ໄດ້​ມຸ່ງ​ໄປ​ເຖິງ​ການ​ສະ​ສົມ​ຜົນ​ກຳ​ໄລ​ແລະ​ຄວາມ​ຮັ່ງມີ​ຢ່າງ​ດຽວ. ຄວາມ​ຮັບຜິດຊອບ​ຕໍ່​ສັງຄົມ ​ແລະ ການ​ແຈກ​ຢາຍ​ຊັບພະຍາກອນ​ຢ່າງ​ສະ​ເໝີ​ພາບ​ແມ່ນ​ຈຸດ​ໃຈກາງ​ຂອງ​ກອບ​ເສດຖະກິດ​ອິດສະ​ລາມ. ການບໍລິຫານຂອງສາດສະດາ Muhammad ຊຸກຍູ້ການແບ່ງປັນຄວາມຮັ່ງມີຜ່ານ zakat, ການກຸສົນ, ແລະການສະຫນັບສະຫນູນໂຄງການຊຸມຊົນທີ່ສ້າງຜົນປະໂຫຍດຕໍ່ສັງຄົມໂດຍລວມ.

ການແຈກຢາຍ Zakat ແລະຄວາມຮັ່ງມີ

ດັ່ງ​ທີ່​ໄດ້​ກ່າວ​ກ່ອນ​ໜ້າ​ນີ້, zakat (ການ​ກຸ​ສົນ​ທີ່​ຈຳ​ເປັນ) ເປັນ​ເສົາ​ຄ້ຳ​ຫຼັກ​ຂອງ​ອິດ​ສະ​ລາມ ແລະ​ໄດ້​ຮັບ​ໃຊ້​ເປັນ​ເຄື່ອງ​ມື​ທາງ​ເສດ​ຖະ​ກິດ​ທີ່​ສຳ​ຄັນ​ໃນ​ການ​ແຈກ​ຢາຍ​ຄວາມ​ຮັ່ງ​ມີ. ບຸກຄົນທີ່ຮັ່ງມີໄດ້ຖືກຮຽກຮ້ອງໃຫ້ປະກອບສ່ວນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງຄວາມຮັ່ງມີຂອງພວກເຂົາເພື່ອສະຫນັບສະຫນູນຜູ້ທຸກຍາກ, ເດັກກໍາພ້າ, ແມ່ຫມ້າຍ, ແລະສະມາຊິກທີ່ມີຄວາມສ່ຽງອື່ນໆຂອງສັງຄົມ. ລະບົບ zakat ນີ້​ໄດ້​ຮັບປະກັນ​ວ່າ​ຄວາມ​ຮັ່ງມີ​ບໍ່​ໄດ້​ຖືກ​ສຸມ​ໃສ່​ໃນ​ກຳມື​ຂອງ​ຄົນ​ຈຳນວນ​ໜ້ອຍ ​ແລະ ຄວາມ​ຕ້ອງການ​ພື້ນຖານ​ຂອງ​ສະມາຊິກ​ທັງ​ໝົດ​ໃນ​ຊຸມ​ຊົນ​ໄດ້​ຮັບ​ຄວາມ​ຕ້ອງການ.

ຫຼັກ​ການ​ຂອງ zakat ໄດ້​ຂະ​ຫຍາຍ​ນອກ​ເຫນືອ​ການ​ຄວາມ​ໃຈ​ບຸນ​ທີ່​ງ່າຍ​ດາຍ​; ພວກເຂົາເປັນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງວິໄສທັດທີ່ກວ້າງຂວາງສໍາລັບຄວາມຍຸຕິທໍາທາງດ້ານເສດຖະກິດແລະຄວາມສະເຫມີພາບທາງສັງຄົມ. ສາດ​ສະ​ດາ Muhammad ເນັ້ນ​ຫນັກ​ວ່າ​ຄວາມ​ຮັ່ງ​ມີ​ເປັນ​ຄວາມ​ໄວ້​ວາງ​ໃຈ​ຈາກ​ພຣະ​ເຈົ້າ, ແລະ​ຜູ້​ທີ່​ໄດ້​ຮັບ​ພອນ​ຂອງ​ຄວາມ​ຮັ່ງ​ມີ​ມີ​ຄວາມ​ຮັບ​ຜິດ​ຊອບ​ທີ່​ຈະ​ນໍາ​ໃຊ້​ມັນ​ເພື່ອ​ຄວາມ​ດີ​ຂອງ​ສັງ​ຄົມ.

ສະໜັບສະໜຸນຜູ້ມີຄວາມສ່ຽງ

ອຳນາດ​ການ​ປົກຄອງ​ຂອງ​ສາດສະດາ Muhammad ຍັງ​ໄດ້​ໃຫ້​ຄວາມ​ສຳຄັນ​ຢ່າງ​ຍິ່ງ​ໃນ​ການ​ໜູນ​ຊ່ວຍ​ສະມາຊິກ​ທີ່​ດ້ອຍ​ໂອກາດ​ໃນ​ສັງຄົມ, ລວມທັງ​ຄົນ​ທຸກ​ຍາກ, ເດັກ​ກຳພ້າ, ​ແລະ​ແມ່ໝ້າຍ. ຄໍາສອນຂອງອິດສະລາມໄດ້ຊຸກຍູ້ໃຫ້ຊຸມຊົນເບິ່ງແຍງຜູ້ທີ່ຕ້ອງການແລະໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອໂດຍບໍ່ໄດ້ຄາດຫວັງຫຍັງກັບຄືນມາ. ຈັນຍາບັນຂອງຄວາມເອື້ອເຟື້ອເພື່ອແຜ່ ແລະຄວາມຮັບຜິດຊອບຕໍ່ສັງຄົມນີ້ແມ່ນຝັງເລິກຢູ່ໃນວັດທະນະທໍາເສດຖະກິດຂອງ Medina.

ສະ​ນັ້ນ, ລະບົບ​ເສດຖະກິດ​ໃນ Medina, ບໍ່​ພຽງ​ແຕ່​ສ້າງ​ຄວາມ​ຮັ່ງມີ​ເທົ່າ​ນັ້ນ, ​ແຕ່​ແມ່ນ​ກ່ຽວ​ກັບ​ການ​ຮັບປະກັນ​ຄວາມ​ຮັ່ງມີ​ໃນ​ທາງ​ທີ່​ສົ່ງ​ເສີມ​ສະຫວັດດີ​ການ​ຂອງ​ປະຊາ​ຄົມ​ທັງ​ໝົດ. ວິທີ​ທີ່​ສົມ​ດຸນ​ທາງ​ດ້ານ​ເສດ​ຖະ​ກິດ, ການ​ລວມ​ວິ​ສາ​ຫະ​ກິດ​ສ່ວນ​ບຸກ​ຄົນ​ເຂົ້າ​ກັບ​ຄວາມ​ຮັບ​ຜິດ​ຊອບ​ລວມ, ໄດ້​ຊ່ວຍ​ສ້າງ​ສັງ​ຄົມ​ທີ່​ທ່ຽງ​ທຳ ແລະ​ມີ​ຄວາມ​ເຫັນ​ອົກ​ເຫັນ​ໃຈ.

10. ການສຶກສາ ແລະຄວາມຮູ້ໃນຍຸກ Medina

ຍຸກ Medina ຍັງ​ເປັນ​ເວລາ​ແຫ່ງ​ຄວາມ​ຈະເລີນ​ຮຸ່ງເຮືອງ​ດ້ານ​ສະຕິ​ປັນຍາ ​ແລະ ການ​ສຶກສາ, ດັ່ງ​ທີ່​ສາດສະດາ Muhammad ​ໄດ້​ເນັ້ນ​ໜັກ​ເຖິງ​ການ​ສະ​ແຫວ​ງຫາ​ຄວາມ​ຮູ້. ຄໍາສອນຂອງອິດສະລາມໄດ້ຊຸກຍູ້ໃຫ້ທັງຍິງແລະຊາຍສະແຫວງຫາຄວາມຮູ້ແລະປັນຍາ, ແລະການສຶກສາໄດ້ກາຍເປັນສ່ວນປະກອບສໍາຄັນຂອງຜ້າສັງຄົມໃນ Medina.

ຈຸດ​ສຸມ​ຕົ້ນ​ຕໍ​ຂອງ​ການ​ສຶກ​ສາ​ໃນ Medina ແມ່ນ​ການ​ສິດ​ສອນ​ທາງ​ສາດ​ສະ​ຫນາ. Quran ເປັນ​ຂໍ້​ຄວາມ​ພື້ນ​ຖານ​ສໍາ​ລັບ​ການ​ຮຽນ​ຮູ້​, ແລະ recitation​, memorization​, ແລະ​ການ​ຕີ​ຄວາມ​ຫມາຍ​ຂອງ​ຕົນ​ໄດ້​ສ້າງ​ຕັ້ງ​ຂຶ້ນ​ເປັນ​ຫຼັກ​ຂອງ​ການ​ສຶກ​ສາ​ອິດ​ສະ​ລາມ​. ສາດສະດາ Muhammad ຕົນເອງເປັນຫົວຫນ້າການສຶກສາ, ສອນຄູ່ຂອງລາວ Quran ແລະອະທິບາຍຄວາມຫມາຍຂອງມັນ. mosque ໃຫ້ບໍລິການed ເປັນ​ສະ​ຖາ​ບັນ​ການ​ສຶກ​ສາ​ຂັ້ນ​ຕົ້ນ​, ບ່ອນ​ທີ່​ຊາວ​ມຸດ​ສະ​ລິ​ມ​ເຕົ້າ​ໂຮມ​ກັນ​ເພື່ອ​ຮຽນ​ຮູ້​ກ່ຽວ​ກັບ​ສາດ​ສະ​ຫນາ​ຂອງ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​.

ການສຶກສາ Quranic

ການ​ຮຽນ​ຮູ້ Quran ໄດ້​ຮັບ​ຖື​ວ່າ​ເປັນ​ຫນ້າ​ທີ່​ທາງ​ສາ​ສະ​ຫນາ​ສໍາ​ລັບ​ທຸກ Muslim​. ການສຶກສາ Quranic ປະກອບມີບໍ່ພຽງແຕ່ການຈື່ຈໍາຂອງຂໍ້ຄວາມ, ແຕ່ຍັງຄວາມເຂົ້າໃຈກ່ຽວກັບຄວາມຫມາຍ, ຄໍາສອນ, ແລະການນໍາໃຊ້ໃນຊີວິດປະຈໍາວັນ. ສາດ​ສະ​ດາ​ໄດ້​ຊຸກ​ຍູ້​ໃຫ້​ສະ​ຫາຍ​ຂອງ​ຕົນ​ໃຫ້​ສຶກ​ສາ Quran ແລະ​ການ​ສອນ​ມັນ​ກັບ​ຄົນ​ອື່ນ, ເສີມ​ຂະ​ຫຍາຍ​ວັດ​ທະ​ນະ​ທໍາ​ຂອງ​ການ​ສຶກ​ສາ​ທາງ​ສາດ​ສະ​ຫນາ​ໃນ Medina.

ສະຫາຍ​ຂອງ​ສາດສະດາ​ຫລາຍ​ຄົນ​ໄດ້​ກາຍ​ເປັນ​ນັກ​ວິຊາ​ການ​ທີ່​ມີ​ຊື່​ສຽງ​ໃນ​ຄຳພີ​ໄບເບິນ, ​ແລະ ຄວາມ​ຮູ້​ຂອງ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ສືບ​ຕໍ່​ສືບ​ທອດ​ກັນ​ມາ​ຫຼາຍ​ລຸ້ນຄົນ. ການເນັ້ນຫນັກໃສ່ການສຶກສາ Quranic ໃນ Medina ໄດ້ວາງພື້ນຖານສໍາລັບການພັດທະນາທຶນການສຶກສາອິດສະລາມໃນສັດຕະວັດທີ່ຕໍ່ມາ.

Hadith ແລະ Sunnah

ນອກ​ເຫນືອ​ໄປ​ຈາກ Quran ໄດ້, ຄໍາ​ສອນ​ແລະ​ການ​ປະ​ຕິ​ບັດ​ຂອງ​ສາດ​ສະ​ດາ Muhammad, ທີ່​ຮູ້​ຈັກ​ເປັນ Sunnah, ເປັນ​ແຫຼ່ງ​ຄວາມ​ຮູ້​ທີ່​ສໍາ​ຄັນ. ເພື່ອນ​ຂອງ​ສາດ​ສະ​ດາ​ໄດ້​ຈື່​ຈຳ ແລະ ບັນ​ທຶກ​ຄຳ​ເວົ້າ ແລະ ການ​ກະ​ທຳ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ, ຊຶ່ງ​ຕໍ່​ມາ​ໄດ້​ກາຍ​ເປັນ​ທີ່​ຮູ້​ຈັກ​ໃນ​ຊື່ Hadith. ການສຶກສາ Hadith ເປັນສິ່ງຈໍາເປັນສໍາລັບການເຂົ້າໃຈຄໍາແນະນໍາຂອງສາດສະດາກ່ຽວກັບລັກສະນະຕ່າງໆຂອງຊີວິດ, ຈາກການໄຫວ້ຈົນເຖິງການປະພຶດທາງສັງຄົມ.

ໄລຍະເວລາ Medina ໄດ້ເຫັນການເລີ່ມຕົ້ນຂອງສິ່ງທີ່ຈະກາຍເປັນປະເພນີທີ່ອຸດົມສົມບູນຂອງທຶນການສຶກສາ Hadith. ການ​ປົກ​ປັກ​ຮັກ​ສາ​ແລະ​ການ​ສົ່ງ​ຕໍ່​ຄໍາ​ສອນ​ຂອງ​ສາດ​ສະ​ດາ​ແມ່ນ​ສໍາ​ຄັນ​ໃນ​ການ​ສ້າງ​ກົດ​ຫມາຍ​ອິດ​ສະ​ລາມ, ສາດ​ສະ​ຫນາ​ຈັກ, ແລະ​ຈັນ​ຍາ​ບັນ.

ໃນ​ຂະ​ນະ​ທີ່​ການ​ສຶກ​ສາ​ທາງ​ສາດ​ສະ​ໜາ​ເປັນ​ຈຸດ​ສູນ​ກາງ, ການ​ສະ​ແຫວງ​ຫາ​ຄວາມ​ຮູ້​ທາງ​ໂລກ​ກໍ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ຊຸກ​ຍູ້​ຢູ່​ໃນ Medina. ສາດສະດາ Muhammad ທີ່ມີຊື່ສຽງເວົ້າວ່າ:

ການສະແຫວງຫາຄວາມຮູ້ແມ່ນພັນທະຂອງຊາວມຸດສະລິມທຸກຄົນ.

ຄຳ​ສັ່ງ​ອັນ​ກວ້າງ​ຂວາງ​ນີ້​ກວມ​ເອົາ​ທຸກ​ຮູບ​ແບບ​ຂອງ​ຄວາມ​ຮູ້​ທີ່​ເປັນ​ປະ​ໂຫຍດ, ບໍ່​ພຽງ​ແຕ່​ການ​ຮຽນ​ຮູ້​ທາງ​ສາດ​ສະ​ໜາ​ເທົ່າ​ນັ້ນ. ຄໍາ​ສອນ​ຂອງ​ສາດ​ສະ​ດາ​ໄດ້​ຊຸກ​ຍູ້​ໃຫ້​ມີ​ການ​ຄົ້ນ​ຫາ​ດ້ານ​ຄວາມ​ຮູ້​ຕ່າງໆ, ລວມ​ທັງ​ການ​ແພດ, ດາ​ລາ​ສາດ, ກະ​ສິ​ກໍາ, ແລະ​ການ​ຄ້າ.

ການເນັ້ນຫນັກໃສ່ຄວາມຮູ້ຂອງອິດສະລາມໄດ້ວາງພື້ນຖານສໍາລັບຜົນສໍາເລັດທາງປັນຍາຂອງອາລະຍະທໍາອິດສະລາມຕໍ່ມາ, ໂດຍສະເພາະໃນຍຸກທອງຂອງອິດສະລາມ, ເມື່ອນັກວິຊາການມຸດສະລິມໄດ້ປະກອບສ່ວນທີ່ສໍາຄັນຕໍ່ວິທະຍາສາດ, ການແພດ, ຄະນິດສາດ, ແລະປັດຊະຍາ.

ໄລຍະ Medina ເປັນທີ່ໂດດເດັ່ນສໍາລັບການລວມເອົາແມ່ຍິງເຂົ້າໃນການສຶກສາ. ສາດສະດາ Muhammad ເນັ້ນຫນັກວ່າການສະແຫວງຫາຄວາມຮູ້ແມ່ນມີຄວາມສໍາຄັນເທົ່າທຽມກັນສໍາລັບຜູ້ຊາຍແລະແມ່ຍິງ. ພັນລະຍາຂອງລາວ, ໂດຍສະເພາະ Aisha bint Abu Bakr, ແມ່ນຜູ້ເຂົ້າຮ່ວມຢ່າງຫ້າວຫັນໃນຊີວິດທາງປັນຍາຂອງຊຸມຊົນ. Aisha ໄດ້​ກາຍ​ເປັນ​ຫນຶ່ງ​ໃນ​ອໍາ​ນາດ​ການ​ປົກ​ຄອງ​ທີ່​ສໍາ​ຄັນ​ກ່ຽວ​ກັບ Hadith ແລະ​ນິ​ຕິ​ສາດ​ອິດ​ສະ​ລາມ, ແລະ​ຄໍາ​ສອນ​ຂອງ​ນາງ​ໄດ້​ຖືກ​ຊອກ​ຫາ​ໂດຍ​ທັງ​ຊາຍ​ແລະ​ຍິງ.

ການ​ມີ​ສ່ວນ​ຮ່ວມ​ຂອງ​ແມ່​ຍິງ​ໃນ​ການ​ສຶກສາ​ແມ່ນ​ການ​ອອກ​ຈາກ​ສັງຄົມ​ອາຣັບບີ​ຊາ​ອຸ​ດິດ​ກ່ອນ​ຍຸກ​ອິດສະລາມ, ​ເຊິ່ງຜູ້ຍິງ​ມັກ​ຖືກ​ປະຕິ​ເສດ​ການ​ເຂົ້າ​ເຖິງ​ການ​ຮຽນ​ຮູ້. ດັ່ງນັ້ນ, ໄລຍະເວລາ Medina, ເປັນຕົວແທນຂອງເວລາທີ່ການສຶກສາຖືກເຫັນວ່າເປັນສິດທິແລະຄວາມຮັບຜິດຊອບສໍາລັບສະມາຊິກທັງຫມົດຂອງຊຸມຊົນ, ບໍ່ວ່າຈະເປັນເພດໃດ.

ບົດສະຫຼຸບ

ຮູບ​ພາບ​ສັງ​ຄົມ​ຂອງ​ສະ​ໄໝ Medina, ພາຍ​ໃຕ້​ການ​ນຳ​ພາ​ຂອງ​ສາດ​ສະ​ດາ Muhammad, ສະ​ແດງ​ໃຫ້​ເຫັນ​ເຖິງ​ຍຸກ​ທີ່​ມີ​ການ​ຫັນ​ປ່ຽນ​ໃນ​ປະ​ຫວັດ​ສາດ​ອິດ​ສະ​ລາມ, ເຊິ່ງ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ປະ​ຕິ​ບັດ​ຫລັກ​ທຳ​ຄວາມ​ຍຸດ​ຕິ​ທຳ, ຄວາມ​ສະ​ເໝີ​ພາບ, ແລະ ຄວາມ​ເມດ​ຕາ​ສົງ​ສານ ເພື່ອ​ສ້າງ​ສັງ​ຄົມ​ສາ​ມັກ​ຄີ. ລັດຖະທຳມະນູນຂອງ Medina, ການສົ່ງເສີມຄວາມຍຸຕິທຳທາງດ້ານສັງຄົມ ແລະ ເສດຖະກິດ, ການຍົກລະດັບສະຖານະພາບຂອງແມ່ຍິງ ແລະ ການປົກປ້ອງລັດທິສາສະ ໜາ ລ້ວນແຕ່ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການພັດທະນາຊຸມຊົນທີ່ສະໜິດສະໜົມ ແລະ ມີສ່ວນຮ່ວມ.

ການ​ປະຕິ​ຮູບ​ທີ່​ນຳ​ສະ​ເໜີ​ໃນ​ໄລຍະ Medina ​ໄດ້​ແກ້​ໄຂ​ຄວາມ​ບໍ່​ຍຸຕິ​ທຳ ​ແລະ ຄວາມ​ບໍ່​ສະ​ເໝີ​ພາບ​ຫຼາຍ​ຢ່າງ​ທີ່​ມີ​ຢູ່​ໃນ​ສັງຄົມ​ອາຣັບບີ​ຊາ​ອຸ​ດິດກ່ອນ​ຍຸກ​ອິດສະລາມ, ​ໄດ້​ວາງ​ພື້ນ​ຖານ​ໃຫ້​ແກ່​ລະບຽບ​ສັງຄົມ​ໃໝ່​ໂດຍ​ອີງ​ໃສ່​ຫຼັກ​ຈັນຍາບັນ​ຂອງ​ອິດສະລາມ. ຜ່ານ​ການ​ນຳພາ​ຂອງ​ເພິ່ນ, ສາດສະດາ Muhammad ​ໄດ້​ສະ​ແດງ​ໃຫ້​ເຫັນ​ວິທີ​ທີ່​ຄຳ​ສອນ​ທາງ​ສາສະໜາ​ສາມາດ​ນຳ​ໃຊ້​ເພື່ອ​ສ້າງ​ສັງຄົມ​ທີ່​ຍຸດຕິ​ທຳ ​ແລະ ທ່ຽງ​ທຳ, ​ເປັນ​ຕົວຢ່າງ​ໃຫ້​ຄົນ​ລຸ້ນຫຼັງ.

ໄລຍະ Medina ຍັງຄົງເປັນແຫຼ່ງແຮງບັນດານໃຈຂອງຊາວມຸດສະລິມໃນທົ່ວໂລກ, ສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງວິທີທີ່ຊຸມຊົນໂດຍອີງໃສ່ຄວາມເຊື່ອ, ຄວາມຮູ້, ແລະຄວາມຍຸດຕິທໍາສາມາດຈະເລີນເຕີບໂຕຢ່າງກົມກຽວກັນ. ບົດຮຽນຈາກ Medina ຍັງສືບຕໍ່ມີອິດທິພົນຕໍ່ແນວຄິດ, ກົດໝາຍ, ແລະວັດທະນະທໍາອິດສະລາມ, ເຮັດໃຫ້ມັນເປັນຕົວຢ່າງທີ່ບໍ່ມີເວລາຂອງການລວມຕົວຂອງຝ່າຍວິນຍານ ແລະອົງການຈັດຕັ້ງທາງສັງຄົມ.